Het was leuk, de 4:18:4 gisteravond, maar het was ook de rommeligste triathlon die ik ooit heb gedaan. Manlief vond het daarom wel heel vermakelijk om naar te kijken.
De rommeligheid zat hem ten eerste in het parc fermé, nouja, dat was dus niet fermé, er liepen gewoon toeschouwers door, en de deelnemers van één startserie zaten door het hele parc verspreid, dus de een kon nog aan het inrichten zijn en dan kwam de buurman al wisselen, dus dat liep elkaar enorm in de weg.
En ten tweede in het fietsen. Het was zo'n echte laagdrempelige breedte-triathlon, met deelnemers op fietsen met boodschappenmandjes en kinderzitjes enzo, en die reden soms nog geen 20, terwijl er ook snelle mannen op triathlonfietsen langszoefden. Dat alles met een paar honderd tegelijk op twee rondjes van 9 km, één weg heen en weer zonder afscheiding. Dat was knetterdruk, niet-stayeren was onmogelijk (werd ook niet op gecontroleerd, en ik zag er elkaar duwen). Daarbij zaten er per rondje twee 180-graden-bochten in, waarvan één heel smalle, en net daarvoor nog twee krappe bochten, op nat wegdek (het had net ervoor een beetje geregend). Ik heb er één zien vallen en ze waren ergens bij twee ambulances bezig, dus heel erg op mijn gemak zat ik niet.
Het enorme niveauverschil was verder ook wel te merken: bij het verlaten van T1 ging er een dame doodleuk op haar kont op de weg zitten om daar haar schoenen aan te trekken, lekker in de weg voor alles achter haar. En bij binnenkomst in T2 liep er voor mij een kerel op z'n dooie gemak en daar kon ik niet voorbij. Nouja, maar heel hard om lachen ook.
Verder was het wel leuk. Het zwemmen vond ik super, de temperatuur viel mee (18,6, hoorde ik) en het water in de (kustmatige) strandlagune is kraakhelder, geweldig, je ziet alles! En het is brak (Oostzeewater). Het ging in overzichtelijke plukjes tegelijk, om de 5 minuten, en het maakte niet zo veel uit in welke start je precies ging (chipregistratie). Het fietsen ging afgezien van de samengeknepen billen prima, al viel m'n gemiddelde wel wat tegen (30,5), maarja, je komt op een kleine 18 km 4 keer tot bijna-stilstand door die 180-graden-bochten. Lopen ging minder, ik kreeg wat buikkramp (milt? darmen?), maar het parcours was wel leuk, om die lagune heen, over een bruggetje en dan de terugweg slingerend door mini-duintjes.
De wissels waren traag want de wisselzone was T1 van de Ironman dus eigenlijk veel te groot, ik heb in T1 430 meter gelopen! De zwemstart en -finish waren ook die van de Ironman, maar die fietsen dan helemaal weg; hun T2 is elders (centrum van de stad). Alles stond al klaar voor zondag; we zwommen om hun eerste en laatste boei heen. Wel grappig, zo 'parasiteren' op een ander parcours.
Ik finishte in 1u13:45. Uitslagen zijn er nog niet, want vandaag is er nog een start (donderdag ook al), en alle uitslagen komen bij elkaar. Ik ben benieuwd, met deze tijd was ik vorig jaar royaal in de top 10 van mijn leeftijdscategorie geëindigd, met toen zo'n 80 deelneemsters. In totaal gaat het om 6000 atleten, 2000 per dag, maar ik had de indruk dat het er gister minder waren. En bijna allemaal Denen, dat was ook wel grappig, ik heb bijna geen woord Engels gehoord.
Voor de rommeligheid en het 'tweedehands' parcours vond ik het wel duur (60 euro), en het zakte net een beetje onder wat ik organisatorisch acceptabel vind, vooral door die open wisselzone, waar toch heel wat spullen zomaar liggen. Gelukkig kon ik mijn portemonnee en paspoort nog aan manlief geven. Maar qua heel diverse en laagdrempelige breedte-triathlon was het erg leuk natuurlijk. En ik heb er onder andere een bidon, medaille en finishers-t-shirt aan overgehouden.
En nou nog één nachtje slapen voor manlief. Gister was inschrijving en briefing, en ook dat was logistiek rommelig, met lange rijen - paste niet in mijn Ironman-beeld. Maar verder alles onder controle!
Edit: nu ook een blogpost, met dit verhaal gerecycled en uitgebreid en paar foto's, onder de titel Triathløn: http://www.delftweg9.nl/triathlon/triat … triathlon/
Louise
). 
