verslag Halve Marathon Zandvoort 2019

Ik was niet van plan deze te doen maar ik had een entreebewijs gewonnen dus ben ik sinds gisteren een heuse verzamelaar geworden van hardlopen op racecircuits. De stand: 2 stuks: Circuit Zandvoort en het F1 circuit in Spa, België. Ik heb verder geen ambities maar je weet nooit. Ik ben met het gezin met de auto naar Zandvoort gereden en alles was perfect geregeld. Ik stond vrijwel naast het circuit geparkeerd. Voor de achterblijvers was er genoeg te doen: uiteraard het strand maar er was een draaimolen, foodtrucks, DJ's etc. Allemaal goed verzorgd.

Zoals gezegd liep ik de halve marathon en die was niet gepland en dat zorgde voor een botsing met mijn plannen om een lange fietsrit (120 km) te doen de dag ervoor. Ik besloot de fietsrit op een hele lage intensiteit te doen en de halve marathon rond de twee uur te volbrengen. Rond 12.00 uur werden we weggeschoten en ik was op zoek naar maca944 maar ik heb hem niet gevonden. Wel stonden er andere raceauto's op het circuit maar geen Porsche 944. Als compensatie volg ik hem nu op Strava ;-) Je loopt een rondje op het circuit en ook daar stonden DJ's. Het viel me op dat het circuit erg op 1 oor ligt: dat betekend dat de weg onder een hoek ligt. Dat is goed voor de racewagen omdat ze dan harder door de bocht kunnen maar lastig voor de lopers: je wordt bijna zeeziek omdat alles om je heen schuin ligt.

Na het circuit ga je het strand op en dat was relatief nieuw voor me. Ik heb vaker op het strand gelopen maar nog nooit 7 km. De eerste 4 km waren goed verhard dus daar kon ik mijn tempo handhaven. Het grote genieten begon na die 4 km. Daar werd het muller en dus zwaarder. Maar met genieten bedoel ik de waarneming die ik daar deed: heel veel lopers wisselde voortdurend van positie. Vaak ingegeven door 1 persoon die ineens wegschoot naar een ander stuk strand verder weg, of juist dichter bij de waterrand. Met verbazing zag ik mensen de dubbelde afstand lopen: eerst diagonaal voor mij langs, om vervolgens na een minuut weer diagonaal achter me langs te schieten. Maar het toppunt was toch dat mensen bewust door plassen heen liepen om 10 meter lang op een harder stuk strand te kunnen rennen.

Dit stuk mul zand heeft veel lopers die op een goeie tijd hoopte teleurgesteld. Ik had van te voren al besloten niet of zo min mogelijk te wisselen omdat: het gras bij de buren altijd groener is. Daarnaast kost wisselen energie ik wilde juist rustig aan doen. ook wilde ik geen natte voeten: dat vergoot bij mij de kans op blaren. Na het strand volgt een fijn stuk over een fietspad door de duinen. Het laatste stukje is door Zandvoort en dat was weer gezellig. Veel publiek, veel bands en veel herrie. Dan vergeet je je eigen pijn even. Die had ik een klein beetje van het fietsen op de dag ervoor. Ik zou deze loop zeker speciaal aanraden voor mensen met gezinnen. Er is voor de niet-lopers genoeg te doen waardoor het wachten geen ergernis wordt.