Planning 2021 (Pagina 11 van 19)

Maar dan werk je ook helemaal niet met opbouw of periodisering? Of komt dat toch wel zo uit omdat je er nu eenmaal zin in hebt?

Ik vind zelf plannen en schemas maken al de helft van de lol
Ook een trainer erbij is wel s nuttig. Die laat me trainingen doen die ik zelf niet voor mogelijk had gehouden of remt me juist af voordat het echt nodig is.

Anyway, vanuit Noorwegen bleef het lang stil. Maar Aurlandsfjellet Extreme Triathlon (Axtri) verwacht door te gaan, ondanks mogelijke beperkingen zoals een virtuele briefing en minder support langs t parcours of na de finish. Ben benieuwd!

Haha, al met al klinkt dat me als een schema

Haha, ja, mij ook . Daarvoor lezend dacht ik al: pas op dat je geen karikatuur maakt van een schema als 'dat schrijft precies tot op de minuut voor wat ik wanneer moet doen en dan is dus alle lol weg'. Dat laatste moet sowieso al nooit, als je alleen maar gericht bent op het doel groeit er iets scheef (ook zonder corona, maar de afgelopen 15 maanden was dat helemaal luid en duidelijk).

Het is ook niet óf strak en verplichtend schema, óf flierefluiten, daar geloof ik niks van - iedereen die lange wedstrijden doen, doet iets schema-achtigs, al is het maar dat je in je hoofd wel een idee hebt van hoe je in lengte opbouwt.

Als je een aanpak hebt die werkt, waar je lol bij hebt en waarbij je tevreden bent over de prestatie - prima, schema of geen schema. Ik doe het ook graag met, ik heb er ook lol in (wat Linda ook schrijft), en ik wil graag zorgvuldig met mijn tijd en (blessuregevoelige) lijf omgaan en toch m'n grenzen opzoeken (af en toe).

Precies, dat is essentieel. Een schema moet bij je passen, in de zin van: dat jij er goed van wordt, maar ook dat jij het leuk vindt en dat het past in je leven. En dan is het ook nog belangrijk om er flexibel mee om te gaan. Als jij graag heel gestructureerd traint, doe je intervallen in blokjes. Als je liever speelt, doe je het in fartleks of aan de hand van het landschap. Als jij graag lang fietst en daar goed door word (zoals ondergetekende), zitten er lange fietsritten in je schema. Enzovoort.

Wat mij wel opvalt is dat er nogal wat coaches zijn die succes garanderen. Dat vind ik: de illusie van maakbaarheid verkopen. Dus die beweren: volg mijn schema en je bereikt gegarandeerd je doel! Dat kan helemaal niet, en als het lukt, is het toevallig. Geen enkele aanpak werkt voor iedereen, en het kan jaren kosten om uit te dokteren hoe jij het beste kunt trainen. (Terzijde: daar is nog ergens een leuke podcast over, volgens mij was dat ooit een tip van Hedcandy hier op het forum, waarin Jac Orie en Mark Tuitert uitleggen wat ze hebben gedaan om dat voor Tuitert uit te dokteren, met als gevolg diens gouden medaille in Vancouver. Bij hem is het dus uiteindelijk wel goed gelukt, maar dat is ook lang niet altijd zo, alleen hoor je daar niks over, want die mensen winnen geen goud - media en sociale media hebben immers een sterke 'bias' richting succesverhalen.)

Wat me op Robins vraag brengt:

Dat technische brein zal toch moeten accepteren dat het op dit punt niet alles weet of kan weten, laat staan controleren. Dat kunnen zelfs topcoaches niet. Er is een heleboel wat we nog niet weten over het menselijk lichaam, over trainen, sporten, presteren. In elk geval: je bent geen programmeerbaar machientje dat op commando prestaties levert, je bent een organisme van vlees en bloed.

Je geest kan wel van alles bedenken, maar je lichaam denkt daar soms echt anders over. Twee dingen die ik daarover via m'n eigen vallen en opstaan geleerd heb:

- Van die onbegrijpelijk 'off-dagen' of wanprestaties e.d. kunnen komen doordat je lichaam 'achter de schermen' met iets anders bezig is. Dat is een soort stressreactie, in dit geval dus van puur fysieke stress. Geestelijke stress kan ook, maar dat merk je wel, dus dat is onderpresteren door wedstrijdspanning e.d.
Voorbeeld: stel dat jij net de dag ervoor net bent blootgesteld aan een net-niet ziekmakende hoeveeelheid ziektekiemen (via de lucht of je eten bijvoorbeeld), dan is je lichaam op dezelfde manier bezig met je weerstand als na een vaccin. Dat doet het met succes, want je wordt niet ziek en je merkt er dus verder niks van. Maar het is wél even bezig, en kan er dan geen wedstrijd bij hebben.
Bij mijzelf was dat aan de lopende band het geval in de lastigste jaren van de overgang, dan was mijn lichaam kennelijk te druk met de hormonale schommelingen. De ene week een PR, de andere week een DNF/wanprestatie, zeer frustrerend. Ik heb daar geen grip op kunnen krijgen, ik heb er wel mee leren omgaan en veel van geleerd.

- Te zwaar trainen kan ook tot onderprestaties leveren. Deels is dat een reactie van je lichaam op te vaak diep moeten gaan, daar ontwikkelt het dan weerzin tegen. Je leert het als het ware om kapot te gaan, en dat is dan wat het braaf doet: kapot gaan.
Je kunt het ook fysiologisch verklaren: als je te veel kogelhard (anaeroob) traint, ontwikkel je dat gebied. Als je dan aanzet, neemt je anaerobe systeem het meteen over, zeker als je daar toch al aanleg voor hebt. Dat gaat even lekker, maar dat systeem raakt snel uitgeput en dan is het op. Voor lange duur-inspanningen moet je dan ook heel gedoseerd anaeroob trainen, en moet het accent in intensieve trainingen vooral aeroob zijn (net onder de drempel). Of dat bij jou een rol speelt, kun je alleen maar onderzoeken door te experimenteren met een andere opbouw. Die omhoog vliegende hartslag kan er wel op duiden (maar ook weer niet zeker).

Wat ik wel knap vind is dat je de knop zo snel hebt kunnen omzetten! Want als het niet wil zoals je in gedachten had, dan is het de kunst om dat te accepteren en er toch iets moois van te maken. Heeft mij toch jaren gekost om dat echt te snappen en in praktijk te brengen

Louise

Voor mij werkt een schema niet, het wordt dan een veeplichting en ik doe het voor de lol.
Ik denk zeker dat je er met een persoonlijk schemameer uithaalt.
Nou ja, dan ben ik maar wat trager.
De weg erheen (alle trainingen)  is belangrijker dan het doel op zich (de wedstrijd).

Sinds 2,5 jaar heb ik een coach en die maakt mijn schema's en ik vind dat perfect werken. Ik hoef niet meer na te denken wat ik ga trainen, hoe lang, hoe intensief, opbouw, rustige week, enz. En dat geeft me rust waardoor ik me beter kan richten op de trainingen.
En ja, ik heb nog steeds erg veel plezier in het trainen. Ik denk eigenlijk zelfs nog wel meer dan voorheen! Komt ook door de grote verbetering in m'n conditie, techniek, en het 'gemak' dat ik lange of zware trainingen kan doen.
Nog 1,5 week voor m'n eerste wedstrijd van 2021 (Challenge Walchsee) en ik hoop dat m'n goede vorm dan gaat uiten met een mooie wedstrijd, goede prestatie en resultaat

Iedereen wat hij of zij natuurlijk fijn vind .

Mij bevalt mijn coaching na 1 jaar ook nog steeds erg goed .
Ik weet graag waar ik aan toe ben en hou van structuur. En daar haal ik mijn plezier uit .
De ontwikkeling van het afgelopen jaar ( fietsen / hardlopen )  is een gemeten feit ., dus ik mag niet klagen .

Dacht in 2016 en dat was toen in Augustus. Ik was toen nog in een triatlon club en daar was een Pool die van daar afkomstig was daarom hebben we daar toen met een paar man meegedaan.

Gedachten hierover;

Hoe langer de duur- inspanning , des te zwaarder de training. Dit vanwege de som van hoeveelheid spiersamentrekkingen. De dodentocht van 100km stappen (lopen) is zwaar. 20uur bezig. (In NL ken ik geloof ik  ook een soortgelijke inspanning; 3daagse Nijmegen??) Hartbelasting is laag, en toch is dit zwaar.
Ikzelf 5-6uur op de fiets duurtraining is na een aantal uren licht pijnlijkere spieren.

Ikzelf met de fietsgroep is leuk, snel veel km door het hogere gemiddelde, en ik kan 'lekker lui zijn' als ik in het wiel hang.
Op kop rijden is tempo/weerstand trainen, en mee intervalletjes doen op stukken waar er sneller gereden word is het interval blok.

Een korte inspanning (half uurtje hardlopen) op lage intensiteit is 'licht'. De duur is kort. Hartbelasting is licht.

Interval is een sterke anaerobe prikkel. Snellere krachtigere spiersamentrekkingen.  Hogere hartbelasting. Herstel tussendoor voldoende. Of onvoldoende als je wil met korter herstel.

De 20% is op hartbelasting . Ik vermoed dat dat daarom aangewend word. Je hartpomp mag best belast worden en melkzuur in het lichaam ondervinden, maar wil ook graag 'traag en gestaag en lang'. Ik kan mis zijn maar je hartpomp is toch de belangrijkste 'motor'.

Louise als je aangeeft op het hardlopen meer moeite te hebben, is dat logisch gezien de total body workout groter is dan op de fiets.

Ik zit zelf ook wat te zoeken. En kwam bij hun op het volgende topic uit.
https://www.8020endurance.com/topic/cci … confusion/
Hierbij zeggen ze dat rustblokken van 3 minuten of minder onder hoge intensiteit valt de rest als lage intensiteit.

Succes! Spannend. 3 Juli is die toch? Dan is de training in principe gedaan en begint het taperen al. En dagelijks de weersvoorspellingen kijken

Dankjewel Montanaman. Inderdaad spannend en ik ben super benieuwd.
Taperen is al begonnen en het zal voornamelijk nog zwemmen worden de komende 2 weken.
De 14 daagse weer voorspelling zal dagelijks gecheckt gaan worden:)

Leuk Hugo, ik zal je toeschreeuwen als ik je zie!