prestaties van de dag (Pagina 114 van 148)

Mooie prestaties, Jolien en David!
Had je nou zelf verkeerd geteld met de banen, Jolien, of heb je er twee te veel gezwommen? Want in dat laatste geval was je supersnel natuurlijk! Als dat gevoel van geen macht in je benen wegtrekt zal het inderdaad door het zwemmen komen, zou ik denken, of door een gebrek aan opwarming van je benen, of door in het begin te hard willen gaan, of dat allemaal samen. In elk geval: dat eerder dan door te veel trainen vooraf, lijkt me.

Louise

Leuk verslag! Ga je vaker meedoen met competitiewedstijden? Ik vind het altijd wel gezellig.

Ik vond het zeker gezellig, zowel met mijn eigen vereniging (we deden met 3 teams mee) als met anderen. Vooralsnog heb ik geen volgende wedstrijd gepland maar als het zo uitkomt dan ben ik er wel weer bij, in de 2e of 4e divisie.

Verder wel wat Louise zegt, het stayeren maakt het wel een heel andere sport. Op zich denk ik dat het wel meevalt als je ergens vooraan uit het water komt, dat hoeft niet persé helemaal vooraan te zijn, maar het wordt daarna meer een tactisch verhaal in plaats van simpelweg hard fietsen en dat is in mijn ogen niet des triathlons.

Ik heb gistermiddag met een vriendin gefietst in Limburg, afspraak stond al lang, wat ook wel moet met werk enzo - en wat hadden we geluk met het weer! Limburg lag er schitterend bij.

We doen zo'n middagje Limburg vaker en hebben een min-of-meer vast rondje over de bekende klimmetjes, maar we zijn nu anders begonnen zodat ik het eerst stukje parcours van de Cave triathlon alvast kon verkennen. Erg grappig weggetje achter Kanne tegen de Maasoever op, ze noemen het Slingerberg en het is wel duidelijk waarom. Ik wilde even zeker weten dat ik daar met de TT-fiets bovenop kom, nou, dat moet wel lukken. Maar direct na het zwemmen en ook de 4e keer (het zijn rondjes) is het waarschijnlijk niet echt fijn, daar is het steil genoeg voor! 

Louise

Gisterenavond met 28 graden nog de 10km gedaan bij de Jeroen Boschloop. Ik voelde nog best goed aan m'n benen dat ik afgelopen zondag de kwart triathlon in Rosmalen gedaan had. Maar ondanks de temperatuur en veel te weinig rust erg tevreden met net boven de 51 minuten.

Ik kom nog even terug op woensdag. Ik heb toen voor de 3e keer meegedaan aan Kattendijke-Wemeldinge, een zwemtocht over 3,8 km in de Oosterschelde, erg leuk evenement. Ze organiseren 'm altijd zo dat je met het opkomend tij meezwemt, en daarvan kunt profiteren. Waar ik anders minstens 80 minuten nodig zou hebben voor zo'n afstand, zwom ik 'm de eerste keer in 60 en de tweede keer zelfs in 50 minuten, dankzij gunstige wind. Dat was echt scheuren door de Oosterschelde!

Maar woensdag was andere koek, vanwege een harde noordenwind dwars op de route en de kust, die die zuid-oever in een klotsbak had veranderd. Ik heb voor mijn gevoel geen meter fatsoenlijk gezwommen en alleen maar geknokt en geploeterd in de golven. Ik haal ook nog eens bij voorkeur naar links adem, en dat was recht de golven in. Het zeewater zat overal! Wat ook wel weer fijn was omdat ik verkouden ben - alles was schoongespoeld, daar kan geen neusspray tegenop!

Het was ook heel lastig navigeren: soms zag ik helemaal niks, en op andere momenten zag ik links én rechts de saferswimmers van andere zwemmers, heel ver uit elkaar - iedereen deed maar wat. Het was sowieso wat rommelig allemaal, want er was ook geen duidelijk startsignaal geweest, daar ging iets niet goed, dus het begin was ook chaotisch. Op een gegeven ogenblik ben ik maar achter een schoolslagzwemmer aan gegaan, die hebben meestal wat meer overzicht. Maar uiteindelijk heb ik die nog een  eind achter me gelaten door een rechtere lijn naar de finish te zwemmen.

Desalniettemin was aan mijn finishtijd van 70' wel te zien dat de stroming nog steeds haar werk deed. Maar ik was wel erg blij dat ik er was. Gister had ik stevige spierpijn en ik heb ook voor het eerst ooit schuurplekken van het wetsuit in m'n nek!

Op Omroep Zeeland stond gister dat er vier moesten opgeven vanwege zeeziekte; ook van ons groepje van 4 is er één moeten stoppen omdat ze te ver achterop raakte. Dus dan voelt het toch stoer om het wél gedaan te hebben! Zeezwemmen blijft ook wel het ultieme openwaterzwemmen eigenlijk. Maar ook wel een vak apart!

Louise

Deze kleine plaatselijk halve marathon van afgelopen zaterdag zou het doel zijn van een aanval van mijn PR op de halve marathon. Ik zit dit jaar in een voor mij sportieve reeks van successen dus dit was het moment. Het oude PR stond op 1:47 en was 1,5 jaar oud. Dat was behaald op de halve van Etten-Leur. De lezer raadt het al: ik ga voor de grootst mogelijke evenementen (met een zachte "G"). Mijn doel was op gemiddeld 5:00 min/km te lopen. Dat geeft een eindtijd van 1:45:30. Die 5 min/km is in mijn hardloopcarrière een psychologisch drempel. Eerst was het doel 5 km op 5 min/km, toen dat gelukt was de 10 km, vervolgens de tien Engelse mijlen en nu de halve. Geen idee waarom die 5:00 min/km belangrijk voor mij is. Het rekent in ieder geval wel makkelijk.

Mijn aanloop naar de poging bestond uit het voortzetten van mijn trainingen van de halve triathlon: door de weeks super zware intervallen op de spinfiets, loopband en zwembad. Het interval op de loopband zijn stukken van 1 tot 1,5 minuten op 16,5 km/h en dan weer terug naar 9 km/h. Die intervallen zijn voor mij op het randje van nog kunnen ademen. Maar naar mijn mening moet je je lichaam "beheerst" naar het randje laten gaan om je prestatie te verbeteren. In het weekend is er dan plek voor een zeer langzame looptocht van minimaal 2 uur en/of lange fietstochten van minimaal 3 uur.

De laatste week heb ik een gok gewaagd door toch de intervaltraining te doen. Die was op dinsdag, 4 dagen voor de wedstrijd. Ik twijfelde omdat elk zichzelf respecterend gremium predikt dat je geen zware trainingen meer moet doen in de week voor je wedstrijd. En daar heb ik me tot nu toe aangehouden. Maar elke keer had ik tijdens een race het gevoel niet op scherp te staan vanwege de bewuste stap terug. Ik wilde kijken of dat met een interval vlak voor de race ook zo was. Nu ik conditioneel up tot date was had ik alleen nog met de temperatuur te maken. En die was ook goed, zelf perfect omdat het gedurende de race regende en laat dat nu voor mij een bonus zijn.

Ik liep samen met een collega en hij is een zeer ervaren loper (50+) met een recente tijd van 1:42 op de halve. Het leek ons dus een goed idee om samen te lopen. Er startten ongeveer 35 deelnemers op de halve.  De eerste km's gingen wat te snel maar dat vond ik niet erg, ik kan mezelf na de rush van de start goed tot kalmte manen en dat bleek weer te kloppen omdat km 3 op 5:02 zat. We hadden een paar mensen voor ons lopen en dat was ons richtpunt. De km’s 4 tot 10 gingen allemaal onder de 5 min/km. Ik heb minimaal gedronken onderweg, zeer tegen mijn zin in maar nu wilde ik weinig tijd verliezen door veel te drinken. In totaal heb ik een liter water gedronken en op km 13 een gelletje op water basis. Tot zover mijn voedingsschema.

Op km 11 zette mijn collega, zonder overleg, aan en ik volgde. Ik kon geen reden verzinnen waarom ik niet zou volgen: ik voelde me goed, mijn hartslag was oké (rond 160, 90% van max hartslag) en het liep gewoon als een trein. De km tijden lagen nu rond 4:45 min/km en ik vond het een avontuur om te kijken hoe lang ik dit zou kunnen volhouden. Gelukkig ging dat heel lang goed. Mijn hartslag ging iets omhoog, mijn benen deden mee en mijn adem ging ook mee. Vanaf km 18 wist ik dat ik ver onder de 5 min/km zou gaan eindigen. Mijn gemiddelde lag toen op 4:49 min/km. Pas op km 20 moest ik mijn collega 100 meter geven en dat was bij de finish nog steeds zo. Ik werd op 1:42 en een beetje afgevlagd en ik voelde me prima, alsof het een sprintje was die ik zojuist gedaan had. Mijn collega lag in de touwen en vertelde me met een grote grijns dat hij mij voor wilde blijven maar dat hij diep moest gaan. Ik heb hem uitvoerig bedankt, de versnelling halverwege had ik alleen nooit gedaan. Mijn plan was onder of op de 5 min/km blijven en zeker geen gekke dingen doen onderweg. Uiteraard was er de negatieve split: de tweede helft ging 2 minuten sneller dat de eerste helft. Nog steeds ben ik blij met dit resultaat. Voor mij is dit de bevestiging dat mijn intervallen vruchten afwerpen. Niet alleen sportief maar ook tijdstechnisch: voorheen deed ik door de week lange zware tochten aangevuld met in het weekend nog zwaardere en nog langere tochten. Ik was dus veel tijd kwijt. Maar nu ben ik met mijn intervallen door de weeks met hardlopen 40 minuten kwijt en met spinning 60 minuten. Zwemmen en sportschool zijn er ook natuurlijk maar die zijn minder belastend voor mijn gestel.

En ja, dat had ik van te voren kunnen weten door beter te studeren op trainingsschema’s maar ik ben eigenwijs dus moet het zelf kunnen uitvinden en ervaren. Tot slot, van de ca. 30 deelnemers was ik nog een van de traagste dus het niveau was wel hoog voor zo’n klein loopje. Op naar de volgende uitdaging.

Gefeliciteerd McGuyver! Mooie prestatie. Prettig ook dat je gevarieerde eigen wijze training zn vruchten afwerpt!

Gefeliciteerd mcguyver! Altijd mooi als blijkt dat je harder kunt dan je gehoopt had!
Je zou ook progressive runs in je training kunnen afwisselen met de intervallen. Een voordeel van een progressive run (elke zoveel tijd of afstand een zone sneller lopen) is dat het goed traint om hard te lopen op vermoeide benen. Bijvoorbeeld 15 min Z1, 15 min Z2, 10 min Z3, 10 min Z4, 5 min Z5, cool down. Ik zou dit niet toevoegen aan je training, maar doen in plaats van telkens intervallen. Heuvel sprints zijn ook een goede manier hiervoor, en een andere die ik wel eens deed toen ik veel sportte in het sportcentrum van de uni was om op een loopband een constante snelheid te lopen, maar de helling elke 5 min te veranderen van 1% tot 6%.

En ik zou ook tempoblokjes inbouwen in de lange duurloop. Niet voluit hard gaan, maar bijvoorbeeld blokken van 5-20 min of 1-5 km op half marathon tempo.

Daar ga ik eens mee oefenen, lijkt me een leuke afwisseling.

Dank je, nu vond ik het niet erg om bij de laatste te horen.

Week van wedstrijd heb ik meestal op dinsdag en woensdag nog een laatste prikkel zoals mijn coach dat noemt :-) en dan is het echt rust tot wedstrijddag.