voíla..
Alweer is rekken in veel media aan bod geweest en wederom wordt gesteld: niet doen. Onze boodschap, wat betreft die aanbeveling: niet doen! Rekken heeft wel degelijk zin.
Wetenschappelijk onderzoek heeft onomstotelijk aangetoond dat door rekken de spiervezels worden beschermd tegen de gevolgen van het trainen. Bij het langdurig of zwaar belasten van een spier zal deze korter worden. En daardoor minder goed functioneren, verkrampen en pijn gaan doen. Rekken, voor en na de training, zorgt er juist voor dat die verkorting wordt beperkt.
De verwarring die heerst, wordt vooral veroorzaakt door onderzoeken waarbij verschillende soorten groepen (niet-)sporters worden getest. Wat heeft u aan proeven met ongetrainde, wandelende militairen? Voorts wordt in de landelijke media te veel voorbijgegaan aan de lijdende voorwerpen voor wie de aanbevelingen bedoeld zijn. Gemakshalve wordt u als toegewijd loper vaak over het hoofd gezien.
Een kleine tien jaar geleden heeft de nieuwste inzichten al eens duidelijk verkondigd. Onze richtlijn voor geslaagd rekken:
* 1 Diagnostisch rekken
(de eventueel pijnlijke gebieden/licht)
* 2 Inlopen
* 3 Dynamisch rekken
En nu de volgende:
Wetenschappelijke onderzoeken
Er is onlangs een aantal wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar het nut van het rekken van de spieren. Op grond daarvan zijn de nodige conclusies getrokken.
* Er zijn GEEN overtuigende bewijzen geleverd dat het rekken van de spieren een preventieve werking heeft op sportongevallen en sportblessures.
* Rekken voorkomt waarschijnlijk wel bepaalde overbelastingsletsels.
* Rekken is waarschijnlijk effectief in het revalidatieproces.
* Rekken kan heel zinvol zijn voor een wedstrijd om even te concentreren op alle spiergroepen. Dat is een psychologisch effect en een moment van bezinning.
* Door te rekken gaan spieren minder snel pijn doen als ze op rek komen en daardoor lijkt het alsof je verder komt. Je rekt dus niet de spier maar de pijngrens.
* Na rekken duurt het minstens 15 minuten voordat een sporter weer zijn normale maximale krachtsinspanning kan leveren.
* Een spier wordt niet langer door gewoon te rekken. Zelfs enkele maanden achtereen intensief passief rekken geeft geen grotere lenigheid.
* Spieren kunnen alleen langer worden als je kracht zet vanuit een verlengde positie. Ze passen zich aan aan de van hun gevraagde kracht in het aan hun gevraagde trainingstraject.
* Spieren worden niet korter door zware inspanning of training. Anders zou geen topsporter zich nog kunnen bewegen.
* Stretching na sporten zorgt dat de vermoeide spier die niet meer opgewassen is tegen zoveel "geweld" alsnog scheurt.
Kortom; stretchen zou op zijn gunstigst overbodig zijn maar kan zelfs meer kwaad dan goed doen.
Overigens moet er nog een en ander aan onderzoek gebeuren om alle feiten onomstreden boven water te krijgen. Voorlopig is de discussie over wel of niet rekken in volle gang, en wat begon als een discussie binnen de medische wetenschap wordt zoals tegenwoordig gebruikelijk op het internet uitgevochten. Voorlopig moeten we toch voorzichting de conclusie trekken dat rekken op de ouderwetse manier niet de methode is om een spier op lengte te brengen. Het schrappen van de hele warming-up en cooling-down is echter het kind met het badwater weggooien.
