Ironman Cairns 2013

Nu dat Ironman Cairns over is dacht ik laat ik dit topic weer eens bijwerken...

Even terug naar 24 Maart 2013, Ironman Melbourne. Dit was mijn 2e hele, nadat ik vorig jaar ook Melbourne had gedaan. Het weer vorig jaar was perfect, rond de 20 graden, kalm, bewolkt. We wisten in de aanloop naar dit jaar dat het waarschijnlijk niet hetzelfde zou zijn. Dat bleek: hele harde wind de hele week, met een noorden wind. De marathon is 42.2km van het zuiden naar het noorden, en het fietsen 2 lussen zuid-noord van 90km elk.

Op de racemorgen was de wind zoals voorspeld. De start werd uitgesteld, er was sprake van een verandering in het zwemparcours, en uiteindelijk met ruim 1.5 uur vertraging werd besloten dat het zwemmen zou worden ingekort tot ongeveer 1.5km (1.9 per mijn Garmin).

http://www.youtube.com/watch?v=onUDyjYHzyg
http://www.youtube.com/watch?v=Iu6Oi5MUAcM

Om je een idee te geven van de wind/golven (het voelde erger dan dat het er op de video uitziet…)

Fietsen: vorig jaar 5:16, dit jaar was het idee om rond de 5 vlak uit te komen. Eerste 45km tegen de wind in beuken, met rond de 30km/u, vervolgens met 44km/u terugvliegen naar Frankston. Derde 45km was hel, hard werken. Het laatste stuk zou weer vette wind mee moeten zijn, maar de wind draaide licht en het leek er op of de laatste 30km bijna wind tegen waren. 5:06 eindtijd, maar veel te hard gewerkt.

Lopen: ik voelde na 10km al dat het fietsen te veel gevergd had. Veel moeten lopen, met een marathon tijd van 4:35. Eindtijd was 10:26, maar door het ingekorte zwemmen niet te vergelijken met andere hele triathlons.

9 weken later stond Ironman Cairns op het programma. 9 juni, mijn 36e verjaardag. Tussen maart en juni werd bekend dat ik voor mijn werk naar Brisbane ga verhuizen, wat niet echt behulpzaam was met trainen (veel tijd gespendeerd aan afscheidsfeestjes, met bijbehorende alcohol consumptie).

Cairns ligt in Tropical North Queensland. Het deed de naam eer aan: temperatuur in de hoge 20ers, met bijna 100% luchtvochtigheid en regenbuien van tijd tot tijd. Locals verklaarden ons voor gek dat we in de baai gingen zwemmen, in verband met krokodillen… achja, is weer eens wat anders!

De start was on 7:55, net voor hoog water. Voor een langzame zwemmer als mijzelf betekende dit dat op het 2 ronde parcours, ik de stroming vol tegen had op het laatste deel van de tweede ronde. Mijn garmin gaf aan dat ik 40 minuten over de eerste ronde deed, en 53 over de tweede… 1:33 uit het water.

Het fietsparcours moet een van de spectaculairste in het circuit zijn, langs de kust, met veel klimmen (maar eigenlijk maar 1 echte beklimming, rest rollende heuvels). Mijn plan was het rustig aan te doen (in vergelijking met Melbourne), en dat werkte redelijk. De temperatuur, en het feit dat het winderig was op een open weg langs de kust zonder veel bescherming van bomen, betekende dat het niet makkelijk was. Dat blijkt wel uit het feit dat ik als 964e uit het water kwam, maar als 381e van de fiets stapte. Ruim 600 mensen ingehaald (meer dan de helft van het veld…).

Het loop-parcours bestaat uit twee delen: Transitie 2 ligt ruim 20km buiten de stad, dus je komt van je fiets en moet 20km door suikerriet velden lopen (wederom geen ontsnappen aan de hitte), voordat je de rand van de stad bereikt. Nauwelijks publiek langs de weg… Zwaar! Ik begon om 3 uur, net na het heetst van de dag, maar de hitte bleef erg hangen. Als je dan uiteindelijk de stad bereikt loop je 6km richting de finish, en dan heb je twee rondes van 8 km (4 heen 4 terug) voordat je finisht. Omdat er op dezelfde dag een 70.3 wordt gehouden, is er genoeg publiek (al die halve triathleten die om 11 uur ‘s ochtends al klaar waren , en dus toen wij langs kwamen gedouched waren en de eerste (van vele) biertjes achter de kiezen hadden). Het zorgde er wel voor dat je bleef gaan! Het wordt in Cairns al vroeg donker (zuidelijk halfrond, hartje winter), dus vanaf 5 uur loop je in de schemering en om half 6 was het pikkedonker. Als klap op de vuurpijl begon het enorm te regenen, tropische regenbuien. Dat zorgde overigens wel voor verkoeling, dus ik hoefde niet elk aid-station om ijs te vragen (eerder op de dag was dat wel nodig, onder mijn petje, in mijn tri-suit, in mijn handen). De latere finishers waren gehuld in space-blankets…

Uiteindelijk ben ik gefinished in 11:39 (392e overall), en gezien mijn voorbereiding was ik daar erg tevreden mee. Na Melbourne was de motivatie om te trainen een stuk minder, en keek ik uit naar een paar dagen vakantie (met een Ironman als bij-programma).

Al met al een absolute aanrader, ik zou deze graag nog eens doen als ik wat beter in vorm ben (moet maar weer eens stoppen met roken, dat helpt ook vast…)!

Joostoz,

Als je van de lage landen één van beide Ironmans zou willen doen Melbourne of Cairns welke zou je dan aanraden en waarom?
Voor 2015 zie ik het wel zitten om eens 3 weken naar down under te trekken en dit dus te combineren met een IM (lees: 3 weken op voorhand er zijn om ook nog te trainen ter plaatse etc... dus de reis is wel in functie van de triatlon compleet)
Ik had iets gelezen dat de week voordien Cairns compleet verandert in een sportgebeuren, met verscheidene evenementen?

Groeten,

Axel