Onderwerp: 70.3 IM Luxembourg
De dag voordat ik voornemens was om te gaan inschrijven voor Almere om te gaan deelnemen aan mijn eerste halve triathlon werd ik op dit forum attent gemaakt dat 08 sept 2013 er een 70.3 IM Luxembourg zou worden georganiseerd. Met name de toch wat meer “exotische” locatie op een bereisbare afstand maar ook zeker het feit dat e.e.a. zou worden georganiseerd onder het label van Ironman maakte de keus niet heel erg moeilijk. Daarnaast was het een stuk makkelijker om het thuisfront te overtuigen om mee te gaan naar Luxemburg dan naar Almere. Eind augustus druppelden de eerste pdf files binnen met info over startlocatie, tijden etc.
Vrijdag middag afgereisd naar Remich (het episch centrum van de 70.3 IM) om in de directe omgeving een gasthaus te betrekken voor het weekend (104 Euro voor 2 volwassenen en 2 kinderen o.b.v. logies). Het verblijf stond in Palzem op nog geen 4km van de start.
Zaterdag ophalen van startbescheiden, inleveren fiets, fietsschoenen en loopschoenen. Verder het volgen van een verplichte racebriefing (safety) die werd verzorgd in het Duits, Engels, Frans en Nederlands. Minstens zo belangrijk die dag was de deelname van mijn dochter aan de Ironkids. Een mooie en zeer laagdrempelige manier om de jeugd te laten kennismaken met de triathlon sport. Het betrof een zwemloop met een loopparcours rg de officiële finish van de IM 70.3 en er werd gezwommen in het 50mtr openluchtzwembad in Remich. Afhankelijk van de leeftijd werd een kortere of langere versie van zowel het lopen als zwemmen aangeboden. De kinderen werden uitstekend begeleid en geholpen bij uit het zwembad klimmen en ook tijdens de wissel van zwemmen naar lopen met bijv. zoeken naar de schoenen en het veters strikken. Na de finish een grote medaille en een finisher T-shirt maakte het feest compleet voor de jeugd. Dat mijn dochter uiteindelijk als nr 1 op het podium stond maakte alleen de zaterdag al de moeite om af te reizen naar Luxemburg. Na de Ironkids de TT weggezet in het parc fermee (zo groot als een voetbalveld met ong. 1300 fietsen). In datzelfde PF de rode zak met fietsschoenen en de blauwe zak met loopschoenen weggehangen op de juiste plek. Alle voorbereiding getroffen en met de winst van mijn dochter was de trend gezet voor zondag.
Raceday: In trainingspak rond 08:00h bij de start van de Pro’s aanwezig. Even checken of de TT nog staat daar waar die moest staan . Zijn de banden nog hard? En checken of de verschillende zakken nog op de juiste plek hangen (40+ en toch nog steeds last van gezonde wedstrijdspanning). Vervolgens omkleden bij het zwembad in mijn wetsuit om nog even te invulling te geven aan een warming-up in datzelfde zwembad. 09:05 klinkt het startschot en begint deel 1 van mijn eerste ½ Tri. Het te zwemmen parcours is een grote ronde in de Moezel. De helft stroom afwaarts en de helft stroom opwaarts maar de stroming is dusdanig dat ik hier niet veel van gemerkt heb. Na ong.34 min uit het water gekropen om door een haag van dolenthousiaste fans te wisselen naar de fiets. De eerste 35km zijn langs de Moezel en dus nagenoeg vlak over uitstekend asfalt. Na 35km volgde een klim van 1,5km a 2 km met een stijgingspercentage van 5% a 6%. Ook hier uitstekende weg condities. Eenmaal boven vervolgde het traject een route van zo’n 30km met wat hoogte verschil maar bijna alle stijgingen waarin gewoon op het lig-stuur te beklimmen. Aansluitend een afdaling richting Frankrijk om vervolgens via het Schengen monument de Moezel weer terug te volgen naar het PF te Remich. Op het plateau een drietal strookjes klinkers en een 2-tal passages door dorpen. Alleen 1,5km in Frankrijk was niet geheel verkeersvrij maar was 1 baan van de weg afgezet voor de deelnemers. Al met al een snel parcours met zover ik weet zo’n 600 hoogte meters. Na terugkeer in het PF gewisseld en door het loopparcours op. Het loop parcours bestond uit een viertal ronden van 5km en een beetje. Route: langs de Moezel en dus snel (alles asfalt). Voordeel van de rondes is dat je goed kunt bijhouden hoe snel je loopt zonder GPS-achtigen. Minstens zo belangrijk is dat er overal op het parcours triathleten aanwezig waren wat het met name voor het publiek zeer levendig hield. Voor mijzelf was dit ook een mentale stimulans om te blijven hardlopen ondanks de kramp en de vermoeidheid.
Al met al een fantastische ervaring in een fantastisch georganiseerde triathlon in een prachtige omgeving. Zwemmen in Duitsland en Luxemburg om vervolgens te fietsen tussen de wijnvelden op een nagenoeg verkeersvrij fietsparcours in Luxemburg en Frankrijk (voor de helft verkeersvrij) met de finish in het centrum van Remich was voor mij een unieke ervaring die ik niet snel zal vergeten.
Eindresultaat: 4h58min.19sec