Peter, artrose is slijtage en dit treedt bij iedereen op, het vaakst merken we het in de knieën, maar het treedt ook op in de andere gewrichten. Ieder geval is weer anders.
Mijn situatie is denk ik een standaardcasus maar misschien geeft het je moed: tot mijn 35e gevoetbald, toen mijn rechterknie verdraaid en meniscus beschadigd, kijkoperatie waarbij de arts slechts een deeltje van een van beide menisci in deze knie wegknipte en wat kraakbeen weghaalde, kon je mooi zien tijdens de kijkoperatie. Voetballen lukte sindsdien echt niet meer, alleen fietsen en hardlopen. Wel had ik altijd wat jeuk onder mijn knieschijf, anders kan ik het niet omschrijven, soms had ik een heel klein vochtkussentje aan de binnenkant van de knie op de plek waar mijn meniscus deels is weggehaald. Fysiotherapie en spierversterkende oefeningen zorgde ervoor dat ik toch aardig kon lopen en fietsen. Ik heb mezelf een middenvoetslanding aangeleerd, dat scheelde ook wel wat. Vanaf mijn 40e ging ik af en toe zwemmen, meer omdat mijn vrouw dat leuk vond. Schoolslag gaf soms wat last in mijn knie, vrije slag dat ik mezelf een beetje hebt aangeleerd was wat dat betreft beter. Vanaf mijn 47e heb ik 4 a 5 OD’s en winterkwarttriathlons gedaan en ik heb ook een paar halve marathons gelopen.
Vorig jaar kreeg ik als een donderslag bij heldere hemel pijn in mijn linkerknie, waar ik nooit eerder iets aan mankeerde, rust, smeerseltjes en oefeningen hielpen geen bal, ik kon geen stap hardlopen, met fietsen en zwemmen geen centje pijn. Ik heb nog wel aan 2 triatlons meegedaan omdat ik me al had ingeschreven, maar ben na het fietsen afgestapt. Tussen die 2 triatlons nu aan mijn linkerknie geholpen, weer kijkoperatie met dit keer beide menisci intact maar veel slijtage van het kraakbeen, graad 3, waarbij graad 4 bot op bot is. De orthopeed zei dat ik moest stoppen met hardlopen. De fysiotherapeut zei dat ik vooral mijn knie goed moest doorstrekken bij het alledaagse gebruik. Als ik de juiste oefeningen zou blijven doen en er treedt geen reactie zoals pijn en zwellingen dan zou ik rustig moeten kunnen blijven hardlopen. Zou ik dat niet doen dan ben ik een kandidaat voor een kunstknie voor mijn 60e.
Ook een vriend van me die fysiotherapeut is zei dat mensen met een heel klein beetje kraakbeen vaak toch pijnvrij kunnen lopen en dat bewegen alleen maar goed is, tenzij……
Dit advies volg ik sindsdien op en tot mijn grote vreugde gaat het best aardig. Alleen wat ochtend stijfheid, en altijd dat heel lichte jeukachtige gevoel in mijn knieën, maar het gekke is dat dit gevoel verdwijnt als ik rustig hardloop. Ik heb geen vocht na inspanningen, nergens voel ik die kussentjes en ik doe heel fanatiek de juiste oefeningen ter versteviging van spieren en pezen. Als het toch slechter wordt dan zal ik moeten stoppen met hardlopen. Ik had me er al bij neergelegd dat ik alleen maar zou gaan fietsen en zwemmen, maar ik ben nu al heel tevreden dat ik 1 a 2 keer per week een lekker duurloopje kan doen. Ik moet me inhouden en vooral rustig lopen, geen cross countries, geen intervals en heuveltrainingen, maar op een goed plat parcours een tempo van 50 a 60 minuut over 10km. Menigeen verklaart me voor gek, maar de forumleden zullen het gevoel herkennen dat als ik ’s avonds lekker moe van een zwem- of fietstraining in mijn bedje lig ik me al verheug op het lopen van de volgende dag. Voor het volgend seizoen mik ik weer op een paar kwarttriathlons en heel misschien een halve.
