Krampen in de benen bij zwemtraining

Ik denk dat je klachten toch voornamelijk het gevolg zijn van de ongetraindheid en niet zozeer van vocht of electrolytentekorten. Het aanspanningspatroon van je kuitspieren is tijdens zwemmen totaal anders dan bij het fietsen of lopen en je spieren zijn dit waarschijnlijk nog niet goed gewend of getraind. Vooraf lopen of fietsen maakt dit alleen maar erger. Bij de afzet treedt vaak kramp op agv de (te?) geforceerde spitsvoetstand om je stroomlijn te handhaven. Naast opbouw van het zwemmen, denk ik dat vooraf goed rekken van de betreffende spieren effectief kan zijn.

Heel debiel wellicht, maar probeer eens voor de training een halve liter water of sinaasappelsap te drinken. Ik heb er destijds ook last van gehad toen ik begon met zwemmen en dit hielp bij mij erg goed. Wellicht een placebo maar het doel heiligt alle middelen.

Herkenbaar probleem, Dimitri! Ik heb periodiek ook last van stevige kramp tijdens het zwemmen, niet alleen een beetje in de tenen of de voet maar soms mijn hele kuit waarna het ook nog eens doorschiet naar de hamstring. Als je dat in zee overkomt terwijl er van die brekers over je heen spoelen ben je blij dat je een wetsuit aan hebt wat drijfvermogen geeft (en natuurlijk ga ik nooit in mijn eentje in zee zwemmen...).

De tips die ik kreeg kwamen ook neer op water drinken, bananen eten, magnesium slikken etc. Bij mij hielp dat allemaal geen zier overigens. In het zwembad gebeurt het me inderdaad vaak na afzetten aan het eind van een training met veel sprintjes en/of benenwerk, dus de zwaarte van die specifieke training heeft er wel iets mee te maken. Maar we hebben het dan niet over een exceptioneel zware training die een normaal mens met die mate van getraindheid niet gewoon zou moeten aan kunnen. In zee gebeurt het me ook na drie kwartier tamelijk rustig zwemmen zonder al teveel beenslag (want met pak aan). Het aantal zwemuren dat ik maak is redelijk constant over het jaar, en de kramp treedt niet vaker op kort nadat ik het aantal uren heb opgevoerd of zo. Temperatuur lijkt evenmin een heel belangrijke factor, want het overkomt me net zo goed in zee als tijdens de training in een zwembad op bejaardentemperatuur.

De conclusie die ik voor mezelf getrokken heb is dat ik blijkbaar "krampgevoeliger" ben bij het zwemmen dan een normaal mens die vergelijkbaar goed getraind is. Maar in mijn geval (en misschien dus ook wel bij jou) lijkt de beste remedie niet te zitten bij het zwemmen zelf, maar bij het lopen. Na een zware looptraining (snel, dan wel ver) heb ik soms nog wel een paar dagen last van stijve en wat pijnlijke kuitspieren. Die voel ik soms ook nog onregelmatig pulseren, en je kunt dat ook zien aan de buitenkant. Voor mij zijn dat de dagen waarop ik beter even niet kan gaan zwemmen omdat kramp met die hyperactieve gespannen kuiten veel eerder optreedt.

Ik heb inmiddels ook wel een paar manieren gevonden om de stijve kuiten tegen te gaan:
- allereerst de looptrainingen goed doseren, de belasting geleidelijk opvoeren en niet teveel in hoge hartslagzones trainen (die neiging hebben veel mensen en ik dus ook),
- proberen tussen een loop- en een zwemtraining eerst een niet al te zware fietstraining te doen (doet het bloed pompen maar zonder de kuiten erg te belasten, rustig een stukje uitfietsen na het lopen is ook erg fijn trouwens. En ik heb het idee dat het duwen op de pedalen de kuiten helpt ontspannen),
- dagelijkse rekoefeningen voor kuiten en hamstrings (de meningen over het nut/gevaar van rekken in het algemeen zijn verdeeld, maar voor deze specifieke toepassing helpen ze mij die spieren te ontspannen).
- af en toe een bezoekje aan de sportfysiotherapeut om te stijve kuiten los te masseren kan ook erg nuttig zijn.

Als ik dit allemaal consequent toepas heb ik zelden last van kramp bij het zwemmen. Althans, dat is momenteel de theorie waarmee ik werk, en ik heb nog geen aanleiding om hem te verwerpen :-)

/Herman

Even voorzichtig wezen met mijn uitspraken maar ik heb nu drie zwemtrainingen gedaan, krampvrij. Eerlijkheidshalve moet ik er wel aan toevoegen dat beide niet superintensief waren, maar toch wel goed doorgezwommen.

Wat ik heb gedaan is eigenlijk een beetje een samenraapsel van tips die ik hier en op internet gevonden heb. Welke tip er dus DE tip is, weet ik niet maar het kan me niet zoveel schelen.
1. Veel drinken de uren voor de training. Ik merk zelfs dat ik nu na een training nog steeds met veel dorst uit het water kom. Tijdens de training enkel maar de eerste training iets meegenomen. De andere keren gewoonweg vergeten. 
2. Minder hard afzetten. Pas vandaag er echt goed op gelet maar ivm de andere zwemmers in mijn baan zette ik toch echt ongelofelijk hard af. Maar ik vind dat ook gewoon leuk maar ik probeer het toch iets minder te doen.
3. Meer eigen tempo zwemmen tijdens de vrije momenten. Ik laat me niet meer opjagen tijdens de momenten waar de training niet voorziet in een bepaald tempo.

Vandaag hadden trouwens 3 van de 5 (mezelf incluis) zwemmers kramp op het einde van de training. Een andere en ik niet en daar voelde ik me toch wel heel even trots over. Nu eens afwachten wat een zware intensieve training zal brengen.

(dubbel)

Hoi Philippe,
Interessant! Dat pulseren is bij mij uiteindelijk maar iets van een paar maanden geweest deze winter, of in elk geval is het nu terug op een niet hinderlijk en meestal niet waarneembaar niveau. En ik kan ook weer normaal zwemmen want het veroorzaakt nu ook niet meer zo vaak kramp. Maar het "oudere" kuitprobleem is er wel nog gewoon, namelijk: pijnlijke, hard aanvoelende kuitspieren na een zware loopbelasting, niet zijnde spierpijn. Bloedcirculatie zou daar wel een rol bij kunnen spelen (zegt ook mijn sportkinesist). Ik heb aan de meest problematische (rechter-)kant een stuk bind-(litteken)weefsel zitten dat de spier effectief in tweeën deelt en het functioneren minder efficiënt maakt.

Meestal houd ik het goed onder controle met regelmatig rekken en masseren, maar soms is dat niet genoeg. In het verleden heb ik de ernstige gevallen uiteindelijk opgelost gekregen met én vaker massage (1 keer per week of 2 weken), én compressiekousen (maar die droeg ik dan tijdens en niet na het hardlopen). Ik liep al half met het plan om dat binnenkort weer eens te gaan proberen, maar na jouw verhaal helemaal.
Pycnogenol klinkt gezond voor mensen met een cholesterolprobleem, maar daarvan zie ik dan weer niet meteen hoe dat bij mij zou helpen. En de laatste keer dat ze mijn cholesterol gemeten hebben (met zo'n vingerprikje in een kraampje van de Hartstichting) zat ik beneden de detectiegrens... ;-)

/Herman

Zou na de training dan ook een god warm/heet bad dan ook gen soelaas bieden?

Ik merk ook soms van die "rare" kuiten die vibreren. Dit is (voor mij) meestal een teken dat ik nodig eens een magnesiumkuur moet starten.

Ik vraag me af of dit echt een bewezen werking heeft. Mijn vrouw heeft een spieraandoening en krijgt o.a magnesium intraveneus toegediend om spierkrampen en spanningen te verlichten. Volgens verscheidene dokters die haar behandelen nu dus ook al enkele keren gehoord dat
1. het enkele dagen tot een week duurt vooraleer Magnesium zijn effect begint te tonen en dit was bij 2x infuus/week en voorgaande al orale inname van magnesium. En dit had inderdaad ook volgens haar maar een voelbaar effect na 2 a 3 infusen.
2. bij het stopzetten van de infusen de neuroloog ook zei dat het effect van het magnesium nog een tweetal weken zeker verder zal voelbaar zijn, mogelijks langer als ze terug overstapt naar orale inname van magnesium.

Bovendien werd er nu ook gezegd dat de invloed van magnesium ook maar beperkt is en eer zelfs een soort gewenning kan ontstaan. Nu, ze heeft nu wel spasmofilie en dus een medische aandoening. Maar ergens zal men toch iets kunnen doortrekken naar sporters. Ik heb dus mijn twijfels over het gebruik van anti-kramp middelen kort voor de inspanning. Bovendien heb ik, maar dat is naar eigen ervaring, ook maar effect na een dag of drie als ik een magnesiumkuur start.

Je kunt jezelf ook de vraag stellen waarom je een mag tekort hebt en wat je dan eventueel nog aan tekorten kunt hebben. Direcht naar supplementen grijpen is makkelijk maar is de oorsprong van het probleem daarbij opgelost?