Hoeveel hele

Zal ook voor een groot deel afhangen van je beschikbare tijd voor te trainen, financiële middelen die je hebt, of eventuele sponsors, hoe snel je recupereert.

Hoi, ik ervaringsdeskundige....? tja inmiddels wel een beetje natuurlijk.

Het belangrijkste is dat je lol hebt in wat je doet, en ik vind hele triatlons ontzettend leuk.

Ik heb dit jaar voor het eerst 2 in 1 week (8dagen) gedaan en het is toevallig erg goed gegaan. Maar dat had ook niet zo kunnen zijn. Al heb ik de laatste tijd van meiden als Bella Comerford, Hillary biscay, Belinda Granger en heren als Petr Vabrousek gezien dat het te doen is om 2 hele vlak achter elkaar te doen.

Almere was voor mij het belangrijkste doel omdat ik hier graag een p.r. wilde zetten, wat ook is gelukt.
Tijdens de race daar had ik mezelf voorgenomen echt niet te starten in de UK. Maar een paar dagen later, voelde ik me wel prima en ik was toch in Sherborne omdat mijn man zou starten dus uiteindelijk besloten toch maar te starten, want eenmaal op z'n Ironmanterrein gaat het kriebelen,  met het motto "we zien wel" het fiets en loopparcours waren toch 3 rondjes dus ik kon altijd uistappen. En ik wilde geen risico nemen met de IM Hawaii nog voor de boeg over 5 weken. dus als ik een pijntje zou voelen was het direct kappen.
En ik heb al een Hawaii kwalificatie op zak, en Almere al een pr dus mijn seizoen is al top.

Heel rustig gezwommen, toen het fietsen 1e rondje lekker relaxt en de benen voelden wel ok, zo bleef ik dus maar doortrappen en bleek na het fietsen 1e agegrouper te zijn en 6e dame. Nou kan ik best aardog fietsen dus het parcours in Sherborne met alle heuvels was aardig in mijn voordeel.
Met lopen ook maar gestart en wederom het idee van "we zien wel" maar wonder boven wonder ging ook dat goed en uiteindelijk toch gefinished als 1e agegrouper en 7e overall.

Nu ben ik dan wel verkouden maar dat is ook niet echt heel erg raar. Deze week doe ik bijna helemaal niets om goed te herstellen van deze 2 races, volgende week ook weinig en pas op Hawaii ga ik weer wat trainen om te wennen aan de hitte. Ik zie ook wel hoe Hawaii gaat, het is daar toch meer genieten van alles dan een superrace neer te zetten. Ik denk dat ik daarvoor nu niet 2 races achterelkaar had moeten doen.

Ik weet niet of het erg slim is om 2 races zo dicht op elkaar te doen maar nu voel ik me verder prima. Ik ga dit in ieder geval niet nog een keer zo doen want het is best pittig.

Vergeet echter niet dat ik de laatste jaren wel heel veel getrained heb (ik fiets vooral heel erg veel) en zo een enorme basis heb opgebouwd. Het komt dus niet ineens uit de lucht vallen. In 2003 mijn eerste keer Almere gedaan, het jaar daarop ook 1 hele, in 2005 3 hele , 2006 3 hele en in 2007 4 hele waarvan Lake Placid, Almere en Hawaii binnen 5-6 weken van elkaar zaten.

Dus ik heb inmiddels wel een aardig idee wat ik aankan en hoe ik herstel van dit soort races. vrij goed dus.
De afgelopen jaren heb ik nooit echt grote blessures gehad, weleens een shinsplintje als ik nieuwe schoenen moest maar verder niks.

Ik train ca. 20 uur in de week , soms in de zomer met heel mooi weer ga ik iets meer fietsen en dan is het 30 uur. Maar verder werk ik ook gewoon 40 uur in de week, gebruik ik al mijn vrije dagen en weekenden voor mijn sport, races en trainingen. Een sponsor heb ik niet, ik stop mijn salaris en vakantiegeld in mijn sport.

Dat is een keuze die ik maak. Ik lig om 9 uur-half 10 in bed om voldoende te slapen, best een saai leven dus! Maar ik vind de sport enorm gaaf en geniet elke keer nog steeds van het finishen, ik krijg nog steeds kippevel!!

Kortom, voor mij is het een kwestie van lol hebben, hard trainen en er veel voor opzij zetten.Maar zodra ik zometeen weer op Kailua-Kona in het zonnetje rondloop weet ik waar ik het voor doe!

Groetjes!