Trainen op lage intensiteit : feit of fabel (Pagina 1 van 2)

M.i. eerst een goede basis leggen met lage intensiteit. Daarna naarmate het seizoen nadert over gaan van lang en lage intensiteit naar meer kort en hogere intensiteit zoals te vinden is in rijen boeken die zijn geschreven over periodisering.
Na het seizoen weer even terug naar de basis en van daaruit weer opbouwen naar een nieuw seizoen.

Tenminste, zo doe ik het.

Kort door de bocht zie ik het zo: heb je veel tijd om te trainen dan kun je veel rustig trainen en het echt harde kan dan ook hard zijn. Heb je weinig tijd, dan moet je toch wat meer gaan rammen. Je conditie is ook minder dus het zal al eerder intensief aanvoelen. Waarom dan niet ook alleen rammen als je veel fietst, nou je herstelt gewoon nauwelijks als je het dan zo aanpakt. Als je minder traint dan heb je ook meer tijd om te herstellen

Verder doe je het sporten voor de lol toch, vind jij het nou leuk om alleen met hartslag 130 rond te rijden? (ervan uitgaande dat dat een rustige hartslag is voor je)

Nu wordt het een beetje een omgekeerde redenatie. Je gaat er nu al van uit dat hij helemaal geen tijd heeft. Ik neem aan dat als je een beetje serieus voor een halve wil trainen, je nu toch wel 6(?) uur per week kan trainen? Dan kan je toch prima een rustige fietstocht en een rustige duurloop inplannen?

En, inderdaad, je moet sporten voor de lol, maar is het serieus erg om 2 uurtjes rustig te fietsen? Trainen is buiten je comfort-zone komen, niet alleen er boven (interval) maar zeker ook eronder.

@martijn; hoeveel uur kan je er sowieso in stoppen? Ik weet niet waar je gelezen hebt dat rustig trainen niet nodig is, maar ik ben het nog niet eerder tegengekomen.

Martijn......het wordt je eerste halve tri, maar wat heb je al in huis?
Kan je al 90 km fietsen en fris van je fiets stappen of ben je dan uitgewoond?

Kan je al 21 km hardlopen en fris aankomen of ben je dan uitgewoond?

Kan je al 60 km fietsen en fluitend dan 15 km lopen?

Als je dat laatste niet kan zou ik zeker wat aan mijn duurvermogen gaan doen op lage intensiteit.
Andere vraag is : Als je doel is om te finishen waarom zou je dan hele snelle trainingen moeten doen?

Werk aan je langzame duur komt de rest vanzelf. Wat je overhoudt in (na) de training kan je extra inbrengen in de wedstrijd

Succes

Mijn reactie was wellicht teveel op fietsen gericht. Bij lopen doe ik het eigenlijk altijd rustig aan, dit voornamelijk om blessures tot een minimum te beperken. Vwb dat rustige ritje van twee uur, da's inderdaad een kwestie van smaak, het was toch ook een vraagstelling of hij daar lol aan beleeft? Maar als je twee keer fietst in de week, 3u totaal, heeft dat ritje niet veel zin. Het heeft meer effect dan thuisblijven, dat klopt. Maar bij 3u fietsen in de week denk ik dat je qua intensiteit al snel boven d1 zit, dus de kans is groot dat wat wordt gezien als duur al aardig richting d3 gaat. Wat verder prima is.

Als je consequent gebruik wil maken van training volgens hartslagzones, dien je te weten wanneer je bij welke hartfrequentie je anaerobe drempel bereikt.
Vervolgens train je dan volgens deze rekenregels:
D1: 75 - 85 % van hartslag AD
D2: 85 - 95 %
D3: 95 -100 %

Als je deze waarden na enige ervaring ook weet te kopplen aan een Borgscore of RPE (rate of perceived exertion), hoef je ook niet altijd met een hartslagmeter te werken en kun je training ook op 'gevoel' doen.

Je voelt na een paar uur D1 ook echt wel dat je wat gedaan hebt Maar het is inderdaad erg rustig.

Ik vind het echter buiten bijna onmogelijk; prober maar eens in D1 te blijven als je een heuvel tegenkomt of ondanks tegenwind toch thuis wilt komen.

Als je je juiste zones weet en je gaat met dit weer een uurtje of 4 fietsen in je lagere zones zul je wel goed slapen 's nachts :-) Dat kan ik morgen dus weer gaan doen maar dan met enkele intensieve blokjes.

Zou het eigenlijk uitmaken of je in plaats van het H, D1-2-3, W-zonesteem het systeem van Joe Friel gebruikt (Z1 t/m Z5 waarbij de zones verschillen in grootte en de anaerobe drempel ligt op de overgang van Z4 naar Z5)? Ik zou wel eens een schematisch plaatje van die zones naast elkaar willen zien (overigens mede ingegeven doordat de looptrainer bij mijn club het eerste systeem gebruikt en ikzelf en mijn coach het tweede).

Ik merk zelf dat ik tijdens rustige duurritten op de fiets wel redelijk binnen Z1 weet te blijven, maar naarmate de tegenwind sterker is wordt dat inderdaad lastiger. Tegenwoordig laat ik dat trouwens makkelijker gebeuren omdat ik vermoed dat mijn fietszones wel verschoven zijn - het is alweer een aantal jaar geleden dat ze zijn vastgesteld en ik ben sinds vorig jaar veel meer gaan fietsen. Maar toch heb ik het idee dat Z1 redelijk breed is.

/Herman

fabel

Ik denk dat ik het document gevonden heb waar je op doelt, onder Documenten > Artikelen voor coaches, en dan onder Meerjarenopleidingsplan: "Trainingszones zoals zij gebruikt worden binnen de NTB". Of via de directe link, dat kan ook.

Alleen geeft dat niet meer, maar minder duidelijkheid omdat er verschillende andere zone-indelingen met elkaar vergeleken worden maar niet de twee waar ik op doelde... :-/

/Herman

Ja, dat bedacht ik ondertussen ook: mijn 'enthousiasme' voor eerst rustige basistrainingen is volledig op mijn fietservaring gebaseerd. Dat werkt voor mij al 15 jaar prima: met relatief weinig training goede resultaten boeken op het moment dat ik dat wil. Met lopen en zwemmen vind ik dat moeilijk en is het voor mij onduidelijk wat het beste werkt. Met zwemmen ben ik wel meer rustige duur aan het doen nu, maar met lopen ben ik me juist in de 'anti-lange-duurloop-aanpak' aan het verdiepen, zoals van Sportrusten en het Duurloopmisverstand.

Over die zones, ja, lastig, al die variatie en soms ook grote spraakverwarring over de terminologie. Het verschilt qua zoneberekening en ook nog wel per protocol van de maximaaltest. Maar volgens mij komt het uiteindelijk in grote lijnen op hetzelfde neer, en gaat het ook echt niet om de details van een zone die één of twee hartslagen hoger of lager uitpakt. Mijn zones zijn die van Karvonen - die de rusthartslag meeneemt, en dat lijkt mij (als leek) altijd wel logisch, uitgaan van je bereik.

Louise