Het voorbije weekend hier gestart voor de 113.
Veel wind en regen, maar dat is voor iedereen hetzelfde...
Het zwemmen vond ik maar niets. Er werd gezwommen in een roeibassin van 2km op 100m - speciaal aangelegd voor de Olympische spelen van 2012 zodat de Franse ploeg een trainingsplaats had. Althans dat heb ik met toch laten wijsmaken!
Voor de 113 waren er 550 deelnemers, in waves starten zou je denken? Nee hoor, allemaal tesamen verdeeld over 2 roeibanen.
+-950m heen en terug, maar veel had het niet met zwemmen te maken. Nog nooit meegemaakt dat er zolang werd gevochten in het water. Nu ja ik ga het niet erger maken dat het is, er waren gewoon veel te veel deelnemers op een beperkte ruimte.
Gedurende de hele zwemproef trappen uitgedeeld en trappen gekregen, hier kan de organisatie nog verbeteren.
Nadien de fietsproef, op laatste instantie is het parcours gewijzigd naar 93km ipv 86km. Oorspronkelijk zag ik mijn kans om onder de 5u te finishen, maar deze +-12minuten extra én een continu wind van 4 bft deden me terug met mijn voeten op de grond terecht komen.
Maar ik wist dat na het zwemmen mijn minste onderdeel was gepasseerd. Na een trage en natte wissel kon ik vertrekken, maar niet zonder mijn windstopper te hebben aangedaan. Die was omwille van de regen al even nat als mijn trisuit en niet veel later zouden mijn kousen en fietsschoenen ook baden in het regenwater.
Het parcours was snel, zelfs voor mij. Ik ben geen fan van een vlak parcours maar wou toch ooit eens zulk parcours rijden.
Het fietsparcours bestond uit een aanloopronde van +-25km, een lus van 40km om nadien de aanlooproute te nemen in tegengestelde richting.
De eerste kilometers waren via rustige banen, naast rivieren en/of verbindingsbanen tussen verschillende gehuchten. Desondanks de strakke wind lag het tempo vrij hoog, maar jammer genoeg ook de hartslag. Toch liet ik rustig begaan want alles voelde nog zeer goed aan, m.a.w. hartslag stond loodrecht op gevoel.
Vlak voor de het einde van de aanlooproute stond de 1ste bevoorrading waar ik mijn 1ste bidon wisselde. Door het dorpje, bocht van 90° en daar was de enige helling van het parcours. Ongeveer 1km lang tegen 6/8%. Eindelijk even wat ik graag doe, hellingen oprijden. Een smile kwam op mijn gezicht en het leek erop dat ik hier voor het eerst een grotere groep fietsers wist in te halen. En met deze helling, leek het erop dat mijn hartslag zich eindelijk in de zone bevond dat ik wou.
Onbewust vergat ik het doel van 5u en het idee dat ik eigenlijk een wedstrijd aan het fietsen was. Het tempo bleef redelijk strak zonder gekke dingen te doen. En dat loonde!
Pas in het 2de gedeelte van de fietsproef stond de wind gevoeliger in het nadeel.
Ik keek naar mijn hartslag en sprak tegen mezelf dat ik deze hartslag zou aanhouden en mezelf niet zou pushen. Zo gezegd, zo gedaan. Hartslag bleef stabiel en snelheid zakte, maar andere deelnemers kon ik passeren alsof het me geen moeite kostte. Leuk voor de moraal en klaar om na de route terug naar de startplaats te keren. Hier stond immers de wind afwisselend in de zij en in het nadeel. Dezelfde situatie voltrok zich hier, niet gek doen tegen de wind maar toch deelnemers inhalen.
Mijn gps gaf uiteindelijk +-94km aan, met amper 400hoogtemeters.
Terug de wisselzone in om daar even te zoeken naar mijn plaats. Sommige deelnemers hadden hun wetsuit over de nummering gehangen. Desondanks dat ik op een paar meter stond van mijn plaats had ik het eerst niet door...
Vertrekkensklaar voor de afsluitende 1/2de marathon neem ik nog een gel en kijk ik op mijn horloge. Tot mijn verbazing was ik op schema voor een sub 5u. 2 rondes van 10.5km op een hoofdzakelijk vlak parcours dus die sub-5u moet haalbaar zijn. Er is maar één echte hindernis en dat is de colline oplopen naast het roeibassin. Nu ja, oplopen is niet erg, maar het was even steil naar beneden. Volgens de organisatie telkens een 200-300m aan 6-7%
Gemotiveerd begin ik te lopen, maar pas mijn horloge terug aan naar hartslaggegevens zodat ik me niet zou opblazen. Ik heb geen last van zware benen en lijk wel te zweven. De 1ste 2km loop ik in 7'50''. Te snel om vol te houden dus neem ik bewust gas terug en begin te lopen tegen een tempo waarbij ik me comfortabel genoeg voel.
Maar zoals te verwachten doet even later de afdaling pijn en voel ik mijn quadriceps voor de 1ste maal protesteren. Afgezien van de afdaling, rond ik het eerste gedeelte vlot af en was klaar om de laatste ronde aan te vangen. Bovendien kreeg ik last van mijn maag telkens ik tijdens het lopen en poging deed om te drinken maar sprak mezelf moed ik dat de finish binnen bereik was.
De 2de ronde drink ik niet meer en gaat het tempo achteruit. Maar doordat ik kan beginnen aftellen en nog steeds deelnemers weet in te halen weet ik door te zetten zonder echt te moeten afzien.
Uiteindelijk kom ik aan de finish met na slechts 20.5 km te hebben gelopen in een stevige sub-5u.
Zeer tevreden van mijn prestatie - al zeg ik het zelf.
Dat ik vandaag de trap nog achterwaarts neem, neem ik er graag bij!