Maastricht was een gaaf evenement en ik ben zeer tevreden over de organisatie, de fans, de enorme ondersteuning van de familie , de sfeer in de stad en last but not least mijn conditie.
Jvermond stond naast me bij de registratie (leuk toeval!). Wat een tijd man! en jammer dat ik je niet meer gezien heb. Ik ben nog langs je fiets gelopen voor de start maar je was al weg denk ik..
De zwemstart was gaaf, lekker muziekje, heel relaxed naar voren lopen en hop het water in. Ik stond achteraan het 1.00 tot 1.10 vak en om 7.30 exact plonsde ik erin. Goed langs de kant gezwommen op de heenweg, want er was toch wel een beetje stroming. De passage bij het Gouvernement was leuk (en voor Miel) goed geregeld, met de matten, hulp bij het uit het water komen en daarna weer in het water plonzen. Boeien waren er voldoende en het orienteren ging best goed. De terugweg ging snel, met een zware laatste 200m, omdat je daar bij een versmalling door de brug best moest bikkelen, om met vermoeide armen tegen de stroom in de finish te halen. Na 1.07.33 werd ik door een paar sterke kerels weer op de mat gehesen. Chapeau! Zowel voor de organisatie als mezelf (1.10 was verwacht).
Wissel was soepel maar rustig en 4 minuutjes na de exit zat ik op de fiets.
Het rondje was bekend, en in het begin ging het best stroef. Dat was goed, want dan ging ik in elk geval niet te hard. Na de Bemelerberg was ik warm gedraaid en op het glooiende deel richting de Halembaye durfde ik wel iets meer gas te geven. So far so good, en de regen die af en toe de kop opstak na een km of 50 boeide me eigenlijk ook niet, alleen ging het tempo uiteraard wat omlaag in bochten en afdalingen. 2 uur 50 voor de eerste 91km waren precies op plan. Nog even goed eten, reepje, banaantje en een gel op weg naar Geulhemmer voor de tweede heuvelzone. Benen voelden goed op de Geulhemmer en Bemelerberg, al was de afdaling van de Bemelerberg richting Cadier en Keer nu redelijk gevaarlijk door de regen. Klein slippartijtje ondanks (of juist vanwege) het feit dat ik deze afdaling al minstens 100 keer heb gereden.
Geen stress, lekker glooien door het Heuvelland tot in Eckelrade op 110 km.. psssssssssst zijn mijn voortube.. Shit, Latex busje erbij, en hoppa volblazen die tube. Er kwam wel een beetje uit aan de zijkant zag ik... Even ronddraaien minuutje gewacht, C02 patroon erop en weer pssssst. De latex spoot eruit. F.ck, f.ck en nog wat van die termen. Scheur in mijn tube dus. Ok nadenken nu, tijd is om zeep. Hoe ga ik finishen? Mijn vrouw en de kindjes zouden in Eijsden staan, ik denk ok 10km op een kapotte tube, twee afdalingen en Nederlands wegdek.. Het is een gokje, maar moet net kunnen. Dus ik met 15 per uur door het heuvelland hobbelen, een keer of 4 aangesproken door anderen of ik hulp nodig had (hulde!) en ze stonden al bij de brug over de snelweg net voor Eijsden (4km van mijn huis). Snel mijn vader gebeld, die de Halembaye opgelopen was, een half uurtje gewacht en mijn trainingswielen met reserve bandjes en patronen werden aan het parkoers geleverd. Zo nu kunnen we in elk geval finishen. Ik ben toch maar redelijk gaan doorrijden, een snelle berekening liet me denken dat ik nog steeds onder de 12 uur kon finishen en daarmee waarschijnlijk een hoop clubgenoten zou voorblijven wat me veel bonuspunten op zou leveren voor het clubkampioenschap (tsja, je moet jezelf blijven uitdagen zullen we maar zeggen ;-)) Na 170km begon het enorm te regenen en een heel klein beetje hagel (het buitje van Rene denk ik hierboven). Psssst lekke voorband. Geen probleem, bandje wisselen en C02 patroon er op, en gezz on zie plenk. Shit patroon springt eraf en rubbertje springt uit mijn c02 pompje. Hmmm wat zou McGyver hebben gedaan (jaja ik ben 40 plus) ventiel van het oude bandje gepakt en het rubberen ringetje er weer in gewumd. Fiets lazert om tegen mijn scheen... GVD let nu eens op eikel, en mijn God wat heb ik het koud inmiddels. Anyhow tweede C02 patroon erop gedraaid en hoppa! Vol die band. Ok relaxed terug naar Maastricht nu en dan eindelijk een stukkie rennen. eerst nog even door Smeermaas... PSssssst zei de achterband... even tot 83 tellen en heel blij zijn dat ik tegen mijn vader zei: "Geef me dat doosje met dat bandje daar in de achterbak ook maar mee, stop ik wel onder mijn pakje op de rug" ik had nog een patroon en deze wissel ging soepel.. In vijf minuten kon ik verder voor de laatste 5km. 7 uur 3 was mijn fietstijd uiteindelijk.
De wissel was rustig, nog even de edele delen een keertje extra gesmeerd tegen het schuren en rustig hobbelen. Voeten moesten erin komen en me voorgenomen te genieten van de sfeer het evenement en de finish.
Zo gezegd zo gedaan, lekker high5 end met de kindjes die overal langs de kant stonden, team genoten motiverend op de heen en weer stukken of als ik ze inhaalde, terwijl ik me ontdubbelde (want stiekum liep ik wel 4.50 a 5.05/km) veel te hard natuurlijk, maar ja het ging lekker en ik zou wel zien waar het schip strandde. Nou dat was op het bruggetje na 28km BAM kramp in beide benen. OOps.. Tempo omlaag naar 5.50 a 6 minuten, en afgezien van nog twee kramp aanvallen kon ik op die manier doorlopen. Het deed veel pijn, maar zoals anderen reeds hebben gememoreerd hier, had ik maar moeten gaan sjoelen (of dammen, of postzegels verzamelen). Ik bleef High5's eten en uitdelen en heb ronduit genoten genoten van de sfeer op de marathon. 3.52 werd het uiteindelijk. honderd meter voor de finsh stonden mijn ouders, vrouw en kindjes daar nog een ultieme High5 plus bonus kus en vervolgens richting de nog steeds gemotiveerde speakers Paul en Ruud voor de "you are an Ironman" leus en een tijd van 12 uur 12 minuten. Deze keer vond ik ook dat ik hem echt verdiend had.
De athlete's garden was ook een succes, beetje napraten, bakje pasta, pannenkoekje en ok ok een biertje. Veel clubgenoten waren net binnen of kwamen in die periode ook binnen dus dat was mooi. Om negen uur ging het kaarsje uit. Fiets opgehaald, in de auto gelegd en gelukkig had ik mijn vader als chauffeur 
Mooi om de verslagen te lezen hier en kort door de bocht genomen. Volgens mij heeft iedereen zijn persoonlijke doelstelling gehaald! Gefeliciteerd!
