Coeur d'Alene OD

Dat moet inderdaad een geweldige omgeving voor een triathlon zijn. De Ironman kende ik uiteraard al van naam en van de verhalen op Slowtwitch. Ga je een tijdritfiets of racefiets gebruiken op dit parcours? Die gewichtsklassen zijn heel apart en het klinkt erg Amerikaans, maar op de een of andere manier vind ik het ook wel weer mooi.

Benieuwd naar je verhaal, veel succes!

@Jeanette: eigenlijk via Zambia (en uiteindelijk via de Caribbean). Mijn baas in Zambia kwam hier vandaan en deed hier zijn phd en bleef gelieerd aan de uni. Een prof kwam een aantal keer naar Zambia en bood aan mijn begeleider te zijn voor mijn phd. In Zambia deed ik vooral onderzoek en natuurbeschermingswerk met de grote roofdieren (leeuwen, hyenas, wilde honden, luipaarden en cheetahs vooral), maar ook af en toe strikken van olifanten afhalen, nu in Montana werk ik aan mijn promotie op die data.

@Maca944: Heb alleen een gewone racefiets met opzetstuur, dus geen keuze eigenlijk (nou ja, ik heb ook een mountainbike, maar dat is geen optie ).

@thomass: vraag me af waarom hij niet de duathlon heeft gedaan, daar had hij waarschijnlijk een goede kans om te winnen. Ben benieuwd of hij weer mee doet en op het zwemmen getraind heeft.

Ik hoop dat ik wat foto's kan nemen, maar dat zal niet tijdens de wedstrijd zijn denk ik . Maar wil het fietsparkoers wel verkennen de dag ervoor, dus mogeljik dan.

Hier een verslagje.

Korte versie: voorspelt/gehoopt 2:45:00 -> werd 2:33:32

Lange versie:
Vroege start, 7:00. Ik vind vroeg op zijn lekker, alleen vroeg opstaan een opgave, en ik drink geen koffie. Parc ferme ging om 5:30 open (kan een park ferme per definitie wel open ). Wij (vriendin en ik) waren er om 6:00. Gelijk een een toilet ingedoken, daar maakte ik me wel een beetje zorgen om, normaal moet dat ergens 1-2u na het opstaan of na het begin van actief worden. In dit geval na het begin van actief worden, dus het was wel een opluchting dat dat uit de weg was.

Parc ferme was redelijk ruim opgezet, en omdat er verschillende onderdelen waren (sprint, olympic, duathlon) en sommige families verschillende onderdelen deden kon iedereen z'n eigen plekje zoeken, zodat je je naast elkaar op kon stellen als je dat wilde. Dus hingen m'n vriendin en ik onze fietsen naast elkaar in het rek, toch wel fijn.

Er werd gestart in groepen, de eerste groep mannen 25-44 olympic distance en duathlon om 7u, 5 min later de vrouwen 25-44 olympic distance en duathlon, 5 min later mannen tot 25 en ouder dan 44 enz. Hierdoor met een vrij kleine groep zwemmen en daardoor lekker rustig.

Het zwemparcours de dag ervoor.

Parc ferme een half uur voor de start.

Het water had een lekkere temperatuur, en was glashelder, kon bijna constant de bodem zien, die op sommige stukken toch wel 7-8 meter diep was. Het was een landstart en het parcours was een driehoek. Ik had een plekje aan de zijkant opgezocht, en heb eigenlijk de hele weg rustig mijn eigen tempo gezwommen. In het begin kwam er een jongen naar me toe gezwommen, even versneld om voor hem uit te komen, zodat hij rustig door kon zwemmen in de verkeerde richting. Iets later in de slipstream van iemand gaan zwemmen, maar merkte na een paar minuten dat hij steeds meer van koers afweek dus maar mijn eigen weg gezocht. Ik lag voor de groep en kwam na 27:27 (voorspeld: 27:00) het parc ferme in, als 8ste uit de 62 die in die groep startten. In mijn beperkte ervaring zijn Amerikanen mindere zwemmers dan Nederlanders.
T1 ging redelijk, heel ff kramp in een hamstring, ik moet toch meer oefenen in het uittrekken van het wetsuit.

Het fietsparcours was mooi, met wat uitdagende klimmetjes. We hadden het de dag ervoor met de auto verkend en er zaten wat kuitenbijtertjes in. De eerste kilometers lekker doorgetrapt maar ook geprobeerd de hartslag iets te laten dalen en dat lukte goed. Na ongeveer 7 km werd ik hard voorbij gereden door iemand op een mooie felt tri fiets. Na 7.7 km begon het eerste serieuzere klimmetje en daar stond diezelfde persoon bijna stil, dat klimmetje was ongeveer 700m, daarna stukje afdalen en vlak waarna er een keerpunt na 11,5 km was. Ik zag hem pas weer 2 minuten nadat ik gekeerd was. Dat was wel even een boost voor mijn zelfvertrouwen . Ik ben hem daarna niet meer tegengekomen.

Als je redelijk kunt klimmen op je tri fiets dan zou ik dit op een tri fiets doen, qua bochtenwerk was het goed te doen, 2 scherpe bochten en 2 keerpunten. M'n max snelheid was op de afdaling op de laatste foto, net boven de 75k, en ik stop eigenlijk met trappen boven de 60 want op mijn fiets gaan de rpm's dan >120. Fietstijd uiteindelijk 1:14:50 (voorspeld: 1:25)

T2 ging super. Merkte goed dat dat hielp in de trainingen, 2 jongens die voor me fietsten en ongeveer 20 sec en n 45 eerder aankwamen daar ingehaald. 0:35, en 6e overall tijd in T2.

Ik voelde me goed toen ik de fiets afkwam en het lopen ging inderdaad ook lekker (voor mijn doen dan). Een vrijwel vlak parcous over asfalt langs een rivier. 4 aid stations met water of heed in bekertjes. Dus meer dan 1 of 2 slokjes kreeg je er niet uit. Precies bij het keerpunt na 5 km werd ik door 3 man ingehaald. Achteraf gezien waren dat nr 1,2 en 3 in mijn agegroup! Bijhouden kon ik ze niet en ze liepen allemaal 5-6 minuten sneller op de 10k. 52 minuten zou mooi zijn op de 10k, ik hoopte op 50 en het werd 48:58. Erg blij mee, m'n kilometer tempo was 4:53, terwijl het in juni in Weert nog 5:31 was. Achteraf was ik ook veel minder verkrampt dan in Weert, maar dat kan ook te maken hebben dat ik op m'n eigen fiets reed en daar dus veel lekkerder op zat.

Anyway, erg lekkere race voor mij dus. Afgezien van steken in mijn zij voor een paar minuten na een km lopen ging alles perfect eigenlijk. Misschien toch iets harder moeten pushen .

En omdat het regelmatig voorbij komt ook even het eten noemen. Niks geen fruit. Er was water, heed (een recovery drink), energy bars en pizza.

Ik heb eerst een half uur op een energy bar staan kauwen, en toen toch maar een stuk pizza naar binnen gedrukt. Ik had er geen zin in (om 10u 's ochtends...) maar het zout smaakte goed.

Ook apart, en ook weer in Amerikaanse stijl waar ze in een restaurant je bord weghalen als je gestopt bent met eten, ook al is de rest aan tafel nog niet klaar. De medaille uitreikingen vonden plaats terwijl er nog redelijk wat mensen moesten finishen. De winnaars in de categorie 70+ waren net op tijd binnen om hun medailles in ontvangst te nemen.

Dat is echt Amerikaans ha ha ..na de finish pizza ...
Hier in Duitsland staan ze netjes met een grote variatie aan fruit , en cake .

Maar wat een mooie plaatjes weer ..jaloers .
Super tijden joh ...beter gelopen dan voorspeld ..top .
En zo zie je maar weer ...goed equipement is leuk ..maar diegene die erop zit
moet ook wat doen ...
Maar herkenbaar ..zag het zaterdag bij mijn evenement ook ..mooie dure fietsen waar
ik met met Giant racebike lekker aan voorbij ging ha ha .

Die foto's, aah! Gaaf zeg! Met die pizza na de finish kweken ze kennelijk meer deelnemers voor de hogere gewichtklasse

Ik was nog even nieuwsgierig: je hebt dus beter/sneller gelopen dan je gedacht had, en je hebt toch met de sportrusten/marathonrevolutie-aanpak getraind? Dus dat bevalt, mag ik dat concluderen?

Louise

Die gedachte had ik eigenlijk ook al. Bij dat sportrusten is het de bedoeling dat je volledig hersteld aan je volgende training begint maar als je bv traint voor een volledige en een 20u of meer traint in de week is dat volgens mij niet echt haalbaar.

Door verslagen als deze wordt ik toch echt wel een beetje verliefd op deze sport nog voor ik mijn eerste triathlon heb gedaan!
Knappe wedstrijd in een fantastische omgeving!

Gave foto's ! En wat een prachtige omgeving !

Heerlijk om daarna in een stuk pepperoni te happen na zo'n goeie race