Vandaag was de 2022-editie.
In 2019 deed ik met collega’s mee aan de OD relay, en heb toen gezegd dat ik daar de halve ging doen.
Een pandemie en 3 jaar later stond ik dus alsnog aan de start.
Ik wist dat mijn voorbereiding niet optimaal was. Door werk en vermoeidheid heb ik een aantal langere (loop)trainingen moeten missen die vrij essentieel zijn.
Daarom had ik me voorgenomen om het bij het zwemmen rustig aan te doen (34 min) en bij het fietsen een wattage van 160-170 aan te houden (3:07 @165W NP)
In de eerste ronde regende het licht en was het koud. Daarna werd het droog en werd het weer steeds beter.
Het stuk door de stad was niet heel spannend, maar de route door de omgeving is echt prachtig.
Ik kwam vrij fris van de fiets en kon beginnen aan de halve marathon waar ik echt wel tegenop zag.
Ook hier had ik een tempo in mijn hoofd van 6:30/km en dat lukte heel goed. Ik moest in het begin echt inhouden, en kon het tempo daarna netjes vasthouden zonder steeds op mijn horloge te kijken.
Na de eerste ronde voelde ik me nog goed. Terwijl ik rechtsaf sloeg voor mijn 2e ronde zag ik de eerste dame al finishen.
Na 14km begon het toch wel vrij zwaar te worden, en bij 16km zakte het tempo in naar 7:00. Mijn knieën begonnen ook pijn te doen en ik moest een paar keer stoppen om een beetje te stretchen en masseren.
De laatste 2km waren de allerlangste en allerzwaarste, maar ik heb het gered!
Na 2:10 lopen (iets langzamer dan gehoopt) kwam ik in totaal na 6:00:56 over de finish.
Het doel was om te finishen in 6 uur, maar die ene minuut maakt me niet zoveel uit.
De uiteindelijke klassering was 167ste van de 204. Daar zit nog wel wat verbetering in.
Na de finish was ik wel helemaal stuk, en nu eigenlijk nog.
Met een betere planning ga ik mijn volgende halve zeker beter doen. Ik weet nu iig hoe het voelt.
Een halve voelt weer heel anders dan een OD.