Stukkie gefietst!

Erg leuk en ziet er schitterend uit! Bier en wifi

Klinkt ontzettend gaaf zo'n reis. Nu maar lekker nagenieten. Ik moet maar eens kijken of ik het verslag wel durf te lezen.

Haha, ja, we gingen de reis wel de Beer&Bike-tour noemen. Nouja, veel van jullie zullen wel weten hoe lekker een biertje smaakt als je een lang eind hebt gefietst, zeker in de warmte. Het was niet altijd warm en zeker niet vaak snikheet, trouwens. Maar het zijn óók bijzondere bierlanden met veel micro-brouwerijen en 'craft beer'.

Ik heb gister in het kader van de jetlagbestrijding al gezwommen, midden op de dag. Dat ging wel okee, maar ik vind het wel afschuwelijk koud en grauw buiten, had echt op al iets meer lente gehoopt.

Louise

Haha, wij hebben ook Westvleteren 12 in huis,. Een paar jaar geleden hebben we een Trappisten-fietstocht gemaakt, langs toen alle brouwende Trappistenkloosters (het zijn er inmiddels meer, waaronder in de VS, beetje lastig te befietsen). Ook erg leuk. En later is Henk naar Westvleteren gereden met de auto voor twee kratjes.

Maar Nieuw-Zeeland en Australië zijn dus ook prima bierbestemmingen. Wat ons vooral opviel, was dat ze daar bieren brouwen die sterk zijn van smaak maar met een laag alcoholpercentage. Eén van onze favorieten was bijvoorbeeld Dam Busters, van de brouwerij Little Rivers in Scottsdale, Tamanië: 3,5 procent. Ze hebben er heel goede, smaakvolle hopsoorten. Bij de Belgische bieren gaat de sterkte qua smaak en alcoholpercentage meer gelijk op.

Louise

Leuk om te lezen, prachtige trip. In februari 2018 reed ik van Christchurch naar Akaroa, ook over datzelfde Rail Trial, totaal via de summit road 115 km met 3000 hoogtemeters. Vanaf Little River (waar jullie rechtsomkeer maakten) was het flink klimmen maar de beloning was er naar.

Louise, de trail tussen dat station van Motukarara (ik heb het net op strava even nagekeken), langs Lake Ellesmere en Lake Forsyth tot vlak voor Little River lag er op 23 en 27 februari netjes bij, wel veel klaphekjes voor de schapen maar dat is natuurlijk onvermijdelijk. Misschien was het recent opgeknapt.
Ik vond het rijden op de weg zelf gevaarlijker dan ik vooraf dacht, vaak helemaal geen vluchtstrook en soms werd de vouw uit mijn broek gereden.
Het stuk na Little River was erg steil, ik reed daar 6km per uur over een stuk van ca. 7km.

Bij ons waren stukken overwoekerd met gras, rijden ging dan nog maar net, en vooral was het pad ingeklonken waardoor de randen van bruggen enzo hoog en scherp omhoog staken. En als je dat veel klaphekjes vond... De Twin Coast Trail op het Noordereiland heeft een tot afstappen dwingend obstakel per kilometer, dat was echt niet te doen. De Hauraki Rail Trail had er ook een heleboel, maar daar kon je meestal net doorheen. Dat is één van de beperkingen van die trails, dat ze geen idee hebben van hoe ze hekjes e.d. maken waar (bagage-)fietsers mee uit de voeten kunnen.

Ja, de drukke wegen zijn wel het nadeel van fietsen in Nieuw-Zeeland. Het land heeft een gigantisch infrastructuurprobleem. We hebben meerdere fietsers gesproken die niet meer op de weg durfden te fietsen. Overigens vond ik het Zuidereiland in dat opzicht nog meevallen, het Noordereiland was nog veel erger. Ik heb één narrow escape gehad met een vrachtwagen, toen moest ik de berm inspringen en ben ik me echt helemaal de pleuris geschrokken. Dat was in een steile klim zonder vluchtstrook, en de vrachtwagen werd zelf net ingehaald door een ambulance.

Verder bleef het hooguit bij wat schrikken af en toe. We hebben wel zo veel mogelijk geprobeerd de grote wegen te vermijden (SH1 en SH2 met name), maar dat kan niet altijd. We hebben op het Noordereiland wel nog acuut onze plannen omgegooid na die narrow escape, en dat leverde uiteindelijk een prachtige en rustige route op.

Ik wil het trouwens ook wel weer relativeren, want in meer dan 3000 kilometer fietsen heb ik in Nederland meer dan één noodstop/doodschrik. In dat opzicht heb ik ontspannener rondgefietst dan in de Randstad. Onze fietspaden zijn ook niet het paradijs, al denken ze dat in Nieuw-Zeeland wel vaak.

En mocht je fietsen Down Under overwegen maar niet aan die wegen willen, dan is Tasmanië een geweldig alternatief. Véél rustiger.

Ja, we hebben er veel lol mee gehad. Het werkt ook vrij makkelijk, alleen ging de app op het laatst soms een beetje haperen, mogelijk omdat we 'm wel zwaar belast hadden. Ik vind vooral heel leuk (ten opzichte van een gewoon blog) dat-ie zo'n mooie kaart bijhoudt. En het kost frappant weinig stroom of data, behalve als je buiten mobiel bereik bent, want dan trackt-ie met de GPS en dat kost meer van je accu.

Louise

Dat herken ik wel. Ik heb ook een paar jaar body balance gedaan, en heb in die periode slechts 1 andere mannelijke deelnemer kunnen spotten. Ik heb dit op 2 verschillende sportscholen gedaan.
Ook kan ik wel beamen dat het zeker goed is voor de flexibiliteit, welke nu weer heel ver te zoeken is bij mij.
Wel gaaf dat je daar in de bakermat bent geweest. Toevallig ook less zelf getroffen? of zijn vrouw? Body balance is dan weer het kindje van zijn vrouw, waar ik tijdens een groot less mills evenement in Nederland les van heb gehad.

Ze deden het 1 maal per jaar, maar dat ik er was is al weer 15 jaar geleden. Toen zaten we nog in de hele lage cijfers met lesnummers van less mills. Zeker body balance welke toen ik startte nog in de enkele cijfers zat.
In de grote groep stonden er minimaal 3 instructeurs op het podium.

't Is niet triathlon maar het past nog in dit onderwerp, voor wie het leuk vindt: op 14 september vertel ik bij Bike4Travel in Rotterdam over hoe heftig en gaaf fietsen op Tasmanië is.  Met een boel foto's en anekdotes. Heb ik eerder ook al over Nieuw-Zeeland gedaan, maar dat was uitverkocht voordat ik het hier kon aankondigen en de avond zelf was ook erg leuk. Zie https://www.bike4travel.nl/fietsreparat … manie.html

Louise

Lol Maca

Heb je melding gemaakt? Ik wel in elk geval..