De hele aanloop ernaartoe was het zwaarste. Niet zozeer de trainingen zelf, maar de constantheid van het trainen. Gelukkig werkte mijn vriendin erg mee. Uiteindelijk piekte ik een maandje te vroeg in de trainingen, of meer: ik raakte een beetje overtraind. Laatste maand was het dus vooral rusten en proberen wat goede fietstrainingen te doen (lopen gingn van 220k in juni, naar 70k in juli, had eigenlijk nog wel rond de 120k gehoopt te lopen, dus ik stond echt niet stil maar volume was wel veel minder dan gepland, zeker in eerste weken van juli), maar op de dag zelf stond ik redelijk voorbereid klaar. Zwemmen is zwemmen. Het moet gedaan worden en ik heb er, relatief gezien, niet heel veel moeite mee. Krijg wel af en toe krampjes in kuiten en/of binnenkant bovenbenen, maar dat weet ik trekt meestal snel weg. Gebeurde nu ook. Gelukkig was het zonder wetsuit, als ik die uittrek krijg ik ook altijd kramp in mijn benen.
Fietsen was heerlijk, af en toe zelfs letterlijk fluitend op de fiets gezeten. Qua intensiteit is het niet heel zwaar, qua lengte wel, maar dat komt pas aan het einde 
Kreeg toen een beetje kramp in bovenbenen (nooit eerder gehad op de fiets, had toch een paar keer 180-200+ moeten fietsen zoals ik wel gepland had).
Lopen begon ik te snel (had nog nooit een marathon gelopen en ik heb daar ook 'last' van met lopen in halve triathlons). De benen gingen door met het fietsritme en dat brak me na 19km op. Daarna werd het lopen-wandelen. Dus de laatste uren waren wel zwaar. In T1 en T2 heb ik geplast, verder niet, en ook geen maagproblemen gelukkig (regelmatig getraind met voeding die ik tijdens de wedstrijd zou nemen, maar nooit issues gehad eigenlijk). Ik heb niet zoveel met bragging en al dat gedoe, maar de finish (de hele laatste ronde) was mooi en ik was toch wel een beetje emotioneel na de finish (was ook het geval na de eerste halve). Het is toch iets waar heel veel tijd is in gaan zitten en wat je dan volbrengt.
Had het sneller gekund? Vast wel met betere pacing tijdens het lopen, en met wat betere planning van training in de laatste 6 weken, maar ik was maar wat trots op mijn finish!
De nacht na de wedstrijd was behoorlijk zwaar. Honger, warm, kramp in hamstring en quadriceps (tegelijk...). De plek van de kramp in de hamstring kon ik een maand erna nog voelen met hardlopen.
De weken erna ook vaak trek en bleef ik eten alsof ik trainde. Dat had ik duidelijk nog niet geoefend (om minder te eten als ik even niet zoveel trainde). Dus mijn lichaam heeft gelijk al die overtollige energie die naar binnen duwde opgeslagen voor het geval het weer zo lang zo vaak hard moet werken Die kgs beginnen er nu langzaam weer af te gaan.
Ik heb genoten van het hele proces, van eerste trainingen tot de wedstrijddag. Het is zoveel verder dan een halve, en er gaat zoveel meer tijd in trainingen zitten. Maar dat geeft uiteindelijk ook meer voldoening als het lukt. Als je goed voorbereid bent is de voorbereiding veel zwaarder (constantheid, frequentie trainingen, mentaal) dan de uiteindelijke wedstrijd.
Komende twee jaar wil ik me focussen op halve triathlons. Dat kost wat minder tijd om te trainen, wat minder tijd voor herstel en er zijn een boel leuke halve triathlons. Doe ik nog eens een hele? Misschien over 2-3 jaar, als werk en thuissituatie het toelaten (nu geen kinderen en woon 10-15min fietsen van mijn werk).
