1 Onderwerp door Nathalie Laatst bewerkt door Nathalie (11-01-19 09:28:06)

  • Nathalie
  • Member
  • Offline
  • Geregistreerd: 17-08-18
  • Berichten: 10

Onderwerp: hartritmestoornissen AVNRT

Enige tijd geleden heb ik me voorgesteld op dit forum. Beginnend triathleet en hard bezig met trainen voor de eerste 1/4 triathlon op 6 juli (Groene Woud Triathlon). In najaar liep ik 2 á 3 x per week hard, zwemmen 1x techniek en 1x duur en fietsen 1 tot 2 x per week (vertrouwd worden op fiets, tempo bepalen en afstanden opbouwen). Mijn doel is de 1/4 triathlon volbrengen waarbij ik mijn stinkende best ga doen, maar geen podiumplaats ambieer.
Helaas kwam er begin oktober een behoorlijke kink in de kabel. Terwijl ik mij filter als ooit voelde werd ik onwel (extreem hoge hartslag) op de atletiekbaan. Dit heeft 20 minuten geduurd en ben door ambulance opgehaald. Kwam in medische molen die cardiologie heet terecht. Niets gevonden totdat ik half november weer een hele ernstige aanval van hartritmestoornissen heb gehad. Ruim een uur een hartslag van ruim 220. Via huisarts met ambulance naar ziekenhuis en met medicatie hebben zij mijn hartslag weer in een normaal ritme gekregen. Het is nu wel bekend wat ik heb: AVNRT. Omdat me dit ten aller tijde weer kan (en zal) gebeuren (ook in rust) heb ik altijd medicijnen bij me ICE. Dit is natuurlijk niet de oplossing en gezien mijn jonge leeftijd en sportief leven volgt er a.s. Maandag een ablatie. Erg spannend allemaal, zo heb je niks en zo ben je hartpatiënt. Ik heb de afgelopen periode gewoon doorgetraind, maar met mate en ik mocht niet mijn extremen opzoeken. Vooral het fietsen heb ik weinig gedaan. Ik had namelijk gehoopt spinning lessen te volgen. Gelukkig is de basisconditie goed en ga ik zenuwachtig, maar met vertrouwen de operatie in. Afgelopen periode heeft veel gedaan met mij en met mijn gezin. Je bent het hele vertrouwen je lichaam kwijt. Maar ik blijf positief en heb me toch ingeschreven voor de groene woud triathlon op 6 juli. Hoop na de operatie het trainen snel weer op te kunnen pakken.
Heeft iemand in dit forum ervaring met AVNRT en een ablatie. En natuurlijk met het herstel daarna en het oppakken van je trainingsschema. Ik hoor het graag.
Groetjes Nathalie

2 Reactie door PGN10T

  • PGN10T
  • Member
  • Offline
  • Geregistreerd: 13-04-18
  • Berichten: 139

Re: hartritmestoornissen AVNRT

Ik heb er geen ervaring mee maar wil je wel heel veel sterkte en een vlot herstel wensen!

3 Reactie door MontanaMan

  • MontanaMan
  • Member
  • Offline
  • Geregistreerd: 04-01-16
  • Berichten: 1,666

Re: hartritmestoornissen AVNRT

Ik heb er gelukkig geen ervaring mee, maar ik wel ervaring ermee dat je weer vertrouwen moet krijgen in je lichaam. Ik scheurde ooit, zonder enige indicatie vooraf, mijn achillespees volledig af. Dat wordt dan weer aan elkaar genaaid, je zit een paar maanden in gips en vervolgens een paar maanden in een speciale schoen, daarna een paar weken krukken en daarna langzaam meer en meer gewoon lopen. Het voelt allemaal wel ok, maar het mentale deel was toch wel lastig. Hoe kon ik erop vertrouwen dat het ook weer goed was? En dat die andere ook niet ineens af zou scheuren? Er was immers daarvoor geen enkele indicatie geweest dat er iets mis was of mis zou kunnen gaan.
De ervaring heeft me geleerd dat het vertrouwen langzaam opbouwt. Luister naar en vertrouw je artsen* en huisarts. Ze zullen de operatie hebben voorgesteld omdat het een verbetering zal brengen.

*dat vond ik ook wel lastig. Zo'n afgescheurde achillespees daar ben je zo'n 6-10 maanden mee zoet, dat is een behoorlijke impact op je leven. Maar voor een arts is het een hele simpele routine operatie. Het totale contact met de arts die de operatie deed was welgeteld 1 minuut na de operatie om te checken hoe ik me voelde, en of ik al geplast had zodat ik dezelfde dag nog naar huis mocht. Een paar maanden later nog 1 keer in het ziekenhuis geweest om het gips eraf te laten halen. Nu heb ik dat contact ook niet gezocht aangezien ik alles zelf moest betalen. Ik bleek niet verzekerd. Ik werkte in het buitenland en mijn verzekering dekte me altijd 90 dagen in NL, alleen dat bleek het jaar ervoor teruggeschroeft naar 30 dagen, en ik was al meer dan 30 dagen in NL toen het gebeurde. Fysio heb ik ook eigenlijk niet gehad. Een maat van me is fysio en daar ben ik 1 keer geweest. Die vertelde me dat ik eigenlijk kon doen wat ik kon doen, "auw is ho", en die gaf me een aantal oefeningen. Een groot deel van de revalidatie heb ik weer terug in Afrika gedaan, de dag voor ik vertrok liep ik nog met krukken, en ik ben eerder naar schiphol gegaan zodat ik genoeg tijd had om naar de gate te lopen.
Ik hoop dat jouw arts in ieder geval meer betrokkenheid toont en meer tijd voor je heeft, maar dat lijkt me wel!

Sterkte met de operatie en het herstel, ik hoop voor je op een goede uitkomst.

4 Reactie door ferrarimanddw

  • ferrarimanddw
  • Member
  • Offline
  • Van: Blerick
  • Geregistreerd: 06-03-18
  • Berichten: 307

Re: hartritmestoornissen AVNRT

Geen ervaring, maar wel ook met vertrouwen in het lichaam terug krijgen. Ik heb 4,5 jaar geleden, ik was toen net 27, een herseninfarct gehad. Opnieuw moeten leren lopen en noem maar op.
Ik heb heel veel baat gehad bij vooruit kijken. Niet bezig zijn met wat ik eerder kon, maar vanuit het hier en nu naar voren kijken. Wel nieuwe doelen gesteld en altijd vooruit gewild, maar heel goed luisterend naar het lichaam. Ik ben echt meer gaan trainen met de lange termijn in mijn achtehoofd. Niet zomaar doorlopen met kleine ongemakken, want die vrergeren zich soms en daardoor kun je weer het vertrouwen verliezen.
Ik heb geleerd tevreden te ziijn met wat ik heb/kan, zonder ambitie te verliezen.

Heel veel sterkte de komende tijd.

5 Reactie door Jeroenvc

  • Jeroenvc
  • Member
  • Offline
  • Geregistreerd: 11-10-18
  • Berichten: 4

Re: hartritmestoornissen AVNRT

Ik heb zelf ook soms last van een RT. Afgelopen november ging mijn hart ook weer eens op error met metingen tot 220 bpm. Gelukkig ging het na een 10-tal minuten wel vanzelf weer over.
Na alle mogelijke test werd er ook een RT vastgesteld. Bij mij was het op dat moment 5 jaar geleden dat ik het eerder nog eens gehad had, dus heb voor nu besloten om niet voor een behandeling te gaan. Ik heb het vertrouwen in mijn lichaam teruggevonden in het feit dat ik nu weet wat er aan de hand is, en dat mijn variant 'onschuldig' is.
Het is wel afwachten of de frequentie niet toeneemt naar mate ik vaker mijn limieten ga opzoeken, daarbij kom ik namelijk in de gevarenzone terecht.

Dus wel ervaring met een RT, maar niet met ablatie. Die stel ik vooralsnog uit.

Jeroe