prestaties van de dag (Pagina 106 van 148)

Niks mis mee! Het gaat zoals je zelf zegt om de inzet met bijbehorend resultaat! Het verbeteren van een PR is voor iedereen even lastig.

Mijn favoriete hardloopquote:
‘No matter how slow you go, you’re still lapping everyone on the couch!”

Jolien gefeliciteerd! Zoals anderen hierboven al zeggen is het neerzetten van een pr nooit een lachertje. Ik begrijp ergens wel dat je het zo neerzet, en inderdaad zullen de meesten hier weinig moeite hebben met die tijd (net als vele anderen weinig moeite hebben met mijn tijden), maar dat is in mijn ogen nooit de essentie van wedstrijden. Uiteindelijk is er maar één winnaar en hebben alle anderen dus strikt technisch gesproken 'verloren'.

De 'strijd' is in eerste instantie met jezelf en als je na hard werken en vechten van jezelf wint dan kan je daar alleen maar blij om zijn. Het is erg leuk als er mensen in de buurt zijn waarmee je je kan meten, bij voorkeur als het vrienden zijn, maar dat gebeurt niet zo heel vaak eigenlijk.

Ik raak alleen maar gemotiveerd van mensen die niet vooraan meedoen maar wel hard trainen om hun doelen te bereiken. Als je meedoet voor de podia heb je toch nog een extra motivatie, als je die niet hebt moet je dus volledig intrinsiek gemotiveerd zijn. Succes met de sprints dit jaar!

Maar ook een heleboel langzamer - en zelfs dat maakt eigenlijk niet uit!

Ik herken het wel, hoor, zeker op het forum en op Strava en ik heb ook nog een snelle echtgenoot met een boel loopmaatjes van zijn niveau, en dan is de verleiding groot om te denken dat het 'niks voorstelt' wat ik doe. Dan is het wel fijn om af en toe ook eens naar 'beneden' te vergelijken, maar nog belangrijker is om niet te vergelijken met anderen, maar alleen met mezelf: waar ik voor getraind heb, of dat eruit wil komen. Zo ja, dan ben ik tevreden!

Louise

Dat is altijd. Niemand is voor de wedstrijd in vorm want ze hebben dit of dat of ze komen om te trainen tot ze starten. Snap hier ook het nut niet van kun je volgens mij beter niks zeggen.

Herkenbaar, maar sjacho op een podium staan... dat ga ik dus niet doen hoor! ;-)

Ik vind het soms wat lastig voor de wedstrijd. Als je je goed voelt, ga je dat dan rondbazuinen? En dan al helemaal met tijden benoemen. Voor sommige mensen is inderdaad onder de 30 minuten op de 5k een enorme prestatie, dan kan het in mijn ogen arrogant over komen als ik dat overschreeuw met andere tijden. Het is soms wat moeilijk te bespreken als je elkaar en elkaars context niet goed weet.

Dus ik houd maar meestal mijn mond. Tenzij er expliciet om wordt gevraagd, of ik de andere persoon een beetje ken.

-- M

Nee natuurlijk niet! Je moet juist trots zijn als je zoiets bereikt. (nou ja moet...je snapt me wel hopelijk). Ik hou het zelf meestal bij, ik voel me vandaag goed of slecht, ik zou heel blij zijn met tijd X.

Ik vind het ook zo'n vreemd verschijnsel omdat ik 99 van de 100 keer de kleedkamersfeer bij een evenement heel leuk en gemoedellijk vind. Louise, ik herinnerde me juiste een keertje iemand bij de Vrouwentriathlon die heel onzeker liep te doen en de hele tijd "ik kan er niks van, ik ben zo slecht, ik vast de allerlangzaamste" liep te toeteren en vervolgens met twee vingers in d'r neus tweede werd. Het kan zijn dat ze echt totaal niet wist hoe sterk ze was tov van de rest maar eerlijk gezegd geloof ik dat niet zo want tijdens een clinic waar ze ook bij was was ze ook de snelste. Dat soort gedrag vind ik misselijk. Dan heb je misschien wel het snelste lijf (op dat moment) maar mentaal mankeert er nog wel wat aan vind ik.:)
Maar gelukkig komt het echt zelden voor. Maar het ging er nu toevallig even over.
En o ja, die hardloopmevrouw van vorige week...die stond zo hard te schreeuwen dat ik even de neiging voelde opkomen om te vragen of ze soms zwakbegaafd was.:)

Onzekerheid kan trouwens zeker, maar op een gegeven ogenblik mag je daar wel een beetje mee leren omgaan, vind ik. Als je daar zeg maar 20 jaar lang even luidruchtig over bent, dan heb je daar een kans laten liggen. Vind ik dan.

Louise

duimpje omhoog!

Jawel, althans... daar ben ik voor aan het trainen.

De "grap" is, bij het zwemmen, de ademhaling (voor mij dan). Bij lopen of fietsen is het makkelijker om die te regelen of te veranderen. Bij het zwemmen met je snuit in het water en dan "buiten adem" raken (of toch nog even een ander ritme willen om te ademen) zuigt behoorlijk

Behalve dat moet ik gewoon flink aan mijn borstcrawl/zwemconditie werken. Dat heb ik dus gepland voor de komende tijd/seizoen. Ik wil een rustig, gestaag tempo aanhouden voor die 1.9 of 3.8 km zwemmen, in borstcrawl, zodat ik daarna "fris" de fiets op kan.

Working on it!

Ja, dat was een van mijn eerste oefeningen tijdens BC les: op je buik in het water liggen en rustig uitademen. Ik denk er nog steeds aan als ik zwem.

Je bent met zwemmen inderdaad wel gebonden aan bepaalde momenten om in te ademen ja
Maar ff lekker uitblazen kan natuurlijk altijd. Misschien is het een goede oefening voor je om minder adem te halen. Ipv elke 2e slag (tel allebei de armen elk als een slag), zwem je 25 of 50m en haal je elke 3e slag adem (rechts en links afwisselen), daarna 25 of 50m elke 5e slag. Of als je liever alleen aan een kant ademhaalt elke 2e, 4e en 6e slag.
Dat lukt wel alleen als je rustig zwemt, anders kom je in ademnood. Maar het focused je op het ademhalen, en langzaam uitblazen onder water.