Het was echt zo gaaf! Loodzwaar, echt veel zwaarder dan een halve tri. Maar ik heb genoten. Wat een mooie ruige omgeving.
Helaas om medische redenen besloten uit te stappen. Mijn eerste DNF. Enorm zuur want mentaal, fysiek en conditioneel ging het top!
Het kayakken was een grote chaos. Massastart met 100 stuks. Onbestuurbare boten lagen dwars en duwden alles en iedereen in elkaar, door elkaar, een grote zooi. Ik heb me kostelijk vermaakt!
Na 40min peddelen moest je dat ding de kant op trekken, 75m wegslepen en op naar de MTB.
22km met dik 700hm. Pittig!
Flink klimmen, steile afdalingen, veel blubber, technisch parcours, dwars door stroompjes, genieten!
Daarna snel wisselen voor 8km trail met 260hm.
Deze was loodzwaar. Soms amper een pad, klimmen over rotsen, waden door de beek, steil omhoog en omlaag...
Hier was het, dat mn hartslag op hol sloeg zoals wel vaker, maar niet herstelde zoals dat normaal wel gebeurd. Hij bleef maar pieken naar de 230 (hoger geeft Garmin niet aan haha).
Toen kwam er een stemmetje, wat als... wat als het mis gaat? Hier is geen weg, geen hulpdienst, geen telefoon en geen bereik. Wil ik dit risico nemen?
Besloten de trail af te maken en helaas na 3u50 de handdoek in de ring moeten gooien.
Daarna hadden er nog 11km MTB en 4km bike/run moeten volgen.
Volgend jaar herkansing!