Invloed Corona op geplande wedstrijden en trainingen (Pagina 11 van 41)

Precies, hier was niet tegen te verzekeren, op geen enkele manier. Er is nu een noodregeling waarbij zelfstandigen in aanmerking komen voor een aanvulling van hun inkomen tot bijstandsniveau. Het is mooi dat dat er zo snel is, maar bijstand is heel weinig. Ik denk niet dat veel mensen met zo'n inkomen mee kunnen doen aan Ironmanwedstrijden, en al helemaal niet ver weg. 

Verder hoor je natuurlijk als zelfstandige een flinke buffer te hebben om moeilijke tijden (van wat voor aard dan ook) op te vangen, maar die had niet iedereen, en dan de meesten nog maar voor een maand of 3. Hoe lang gaat dit duren? Hoe lang blijven noodregelingen bestaan? En wat kan na deze crisis nog/weer - bij een enorme economische terugval? Zeer ongewis.

Mijn verhaal dan: ik heb gelukkig wel die grote buffer, maar daarop ga ik nu interen, waardoor mijn prioriteiten wel anders komen te liggen. Mijn inkomen halveert dit jaar ongeveer, verwacht ik. Ik leer adviseurs betere rapporten schrijven, geef in het normale leven onder andere trainingen in organisaties (al bijna 20 jaar succesvol, vandaar die buffer). M'n grootste opdrachtgevers voor maart en april hebben alles geannuleerd, dat ging meteen om veel omzet - want ik krijg niks doorbetaald, hoor, op 50 % na als het binnen een week is, dat ging om een fractie van het totaal. De grootste annulering kwam al een paar dagen voor de eerste landelijke maatregelen, ik schrok me toen helemaal wezenloos nog (alles went...). Er lopen gelukkig nog wel wat dingen door die op afstand kunnen, naast wat ontwikkelwerk voor de langere termijn. Zo verdien ik nog net zelf ongeveer op bijstandsniveau voorlopig - gelukkig. Maar ik kom dus niet in aanmerking voor die regeling, en ben nog in afwachting van andere aanpassingen, o.a. voor m'n (nu ineens absurd dure) arbeidsongeschiktheidsverzekering. Het allermoeilijkste vind ik de onzekerheid op de wat langere termijn.

Ja, precies, voor Ironman geldt dat zeker! 

Louise

Sterkte aan degene wiens inkomen drastisch gedaald is.

Ik heb nu precies hetzelfde. Ergens heb ik er wel goede hoop in dat je het geld terugkrijgt - ook als de annuleringstermijn voor het volledige bedrag is verstreken. Volgens mij geeft Challenge Roth bijvoorbeeld ook al het inschrijfgeld terug.

Wat ik overigens nóg lastiger vind: het gebrek aan focus. Ik merk dat ik zelf denk dat Almere niet doorgaat, omdat er zoveel goed moet gaan om het evenement doorgang te laten vinden. Desalniettemin wil ik het tegelijkertijd niet opgeven. Nog niet.

Deze gedachte zorgt er bij mij echter voor dat mijn focus totaal is ontspoort. Trainingen doe ik voor mijn gevoel halfbakken, in ieder geval heel anders dan dat ik voor 100 procent zeker zou weten dat het door zou gaan. Ik probeer de 'duur' in mijn benen te krijgen en te houden, maar dit voelt nu meer als een moetje dan dat ik het gevoel heb dat ik er straks ook écht iets aan heb.

Is dit voor iemand herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om?

Heel herkenbaar. Ik sport voor het plezier en om fit en op gewicht te blijven maar haal mijn motivatie vooral uit een doel (=deelname aan wedstrijd)
Nu is het vooral fietsen tegen “cabin fever” en een lichte loopblessure laten genezen, maar de regelmaat is er helemaal uit.

Ik laat het voorlopig maar even gaan en doe iets als ik er zin in heb.

Mijn focus is nooit 100% gericht op een wedstrijd. Maar wel het volbrengen van een afstand. Ongeacht plaats en locatie. Ik train gewoon door alsof, in mijn geval, de halve van Terheijden doorgaat. Een weekje ervoor ga ik bedenken hoe ik deze afstand zelfstandig ga doen. Nogmaals in mijn geval betekend dat zwemmen in de Galderse meren en vanuit de auto wisselen. Daarnaast is elke training voor mij plezier en heb geen last van verminderde focus.

Ik heb de luxe dat ik vanuit huis meteen in de rustige polder zit, de drukke duinen laat ik nu bijvoorbeeld (letterlijk) links liggen. Kom op die manier niet in aanraking met blaters.

Spanje gaat waarschijnlijk tot Oktober geen toeristen meer toelaten dus ik vrees dat IM Barcelona ook wel van de kalender zal verdwijnen :-( dat is wel een dure voor mij aangezien alles al geregeld is voor naar daar.

Ik train ook ´gewoon´ door. Met thuiswerken scheelt het veel reistijd, die helaas weer wordt in beslag genomen door het thuis les geven aan twee basisschool leerlingen. Van mijn man ´moet´ ik volgend weekend gewoon een halve marathon lopen als ware het de halve van Hengelo. En het idee om solo een halve triathlon te doen is ook bij me opgekomen. Al moet ik nog iets bedenken voor het zwemmen; hier in de buurt weinig zwemwater. Denk niet dat ik de motivatie heb om een halve solo te doen, maar een deel is ook al iets.

Ik vraag me af of ze voor Spanje een algehele toeristen verbod gaan doen, of dat ze voor de eilanden een uitzondering maken. Die zijn toch belangrijk voor de economie, en als er iets gebeurd zijn ze makkelijker te isoleren, en is de grootte van een nieuwe uitbraak beter in de hand te houden.

Ik heb nog niet zoveel last van verlies aan focus, maar dat is meer omdat die focus er nog niet echt was. Ik was vooral nog bezig met het opbouwen van loopvolume en nog niet echt bezig met fietsen en zwemmen (al ging het zwemmen wel heel lekker). Ik heb nog precies 0 keer buiten gefietst dit jaar (behalve woon-werk), morgen voor het eerst. Eerst grote doel is al verschoven naar september, dus ik ben vooral doorgegaan met de run-focus. Ik ren in ieder geval elke dag (122 dagen nu), dus die run streak begint meer een doel te worden. Hopelijk gaat Boris niet de kranten met het onderzoek uit Leuven lezen en ons dan onze daily exercise verbieden. Gelukkig woon ik aan de rand van een dorp aan een doodlopende weg en kan ik vandaar een paar verschillende rondjes rond velden lopen, waarbij ik weinig mensen tegenkom en die altijd uit de weg kan gaan.

Qua moeilijk om  te trainen komt hier nu nog bij dat er veel is afgesloten. Ik had er al op geanticipeerd, maar twee van mijn vaste routes kunnen niet: landtong Rozenburg en fietspad langs Waterweg bij Maassluis.

En ja, ik trek me de agressie wel aan, ik ben sowieso niet van steen en het komt harder aan nu. Ik zou eventuele drukte nu gewoon niet aangaan. Bovendien voel ik ook wel dat het wringt om gewoon te trainen terwijl de oproep is 'blijf thuis'. Ik train wel, maar bepaald niet onbevangen en ook aangepast. Wat Linda zegt: de regels zijn onduidelijk en ik schipper er ook maar wat doorheen. 

@yoeri - ja, het is zeker een reputatiekwestie. Ik heb woensdag 4 uur gefietst, ik zag 0 groepen racefietsers maar wel minstens 5 groepen ouderen. Dat is in de publieke opinie geen probleem. Speelt overigens al heel lang, ik vind het ook al langer lastig, de agressie die je oproept op een racefiets - zelfs als vrouw met grijze haren. Ik snap ook wel waar het vandaan komt, maar ik vind de manier waarop iedereen over één kam geschoren wordt zeer ergerlijk.

Ik zou trouwens nou geen wedstrijden simuleren, eerlijk gezegd, dus niet net doen alsof er iets gewoon wel doorgaat, en dan voor jezelf. Lange inspanning op wedstrijdintensiteit is nou juist wat je weerstand kan ondermijnen.

Louise

Ja dat heb ik ook. Ik ben normaal al erg gevoelig voor akelig gedrag van anderen en kan heel slecht tegen wat ik ervaar als onrecht. Ik kan het dan wel relativeren met het idee dat ook die mensen het nu moeilijke hebben en sommige mensen nou eenmaal agressief zijn. Maar ook mij lukt dat nu nog minder als normaal.
Overigens had ik gisteren geen rare mensen, wel een paar leuke die "goed gedaan!" riepen toen ik klaar was met een sprintje.

Ik ga graag naar het Havenspoorpad, dat is erg ruim en ook niet heel druk. Maar je moet een klein stukje over een fietspad dat het doorsnijd en daar was het van de week wel heel erg druk met allerlei gezinnetjes en groepjes die van Rotterdam naar Barendrecht fietsten of vice versa. Ik zie inderdaad wel gezinnen en ouderen op de fiets die dicht op elkaar fietsen maar dat is dan geen probleem kennelijk.

Ik blijf ook gewoon fietsen (alleen of met max 1 van ons gezin), maar doe dit wel zoveel mogelijk aan het einde van de dag.. Het blijft nu gelukkig steeds langer licht en het is dan vele male rustiger.

Vorige week zondagmiddag was het eigenlijk niet te doen en veel te druk met mensen die je normaal gesproken helemaal niet buiten ziet. Het lijkt ook of iedereen die nog ergens op zolder een racefiets heeft staan deze van zolder haal wat voor veel onveilige situaties en daardoor nog meer onbegrip voor wielrenners zorgt.

Ik erger me wel een beetje aan de enorme groep oudere mensen (70+) die in grote getallen buiten zijn. Uiteindelijk doen we het hoofdzakelijk allemaal voor hun, maar het lijkt erop dat ze zelf er heel weinig rekening mee houden.