HIer ervaring uit eerste hand. Ik ben in februari veganist geworden, na het zien van forks over knives (beter dan game changers), game changers, cowspiracy en what the health. Ook in deze volgorde, en de eerste zijn vele malen beter dan de laatste. Vooral de historische data van forks over knives vond ik heel erg sterk.
Ik acht altijd dat je vegetarier/veganist werd vanwege dierenleed. En dat vond ik niet zo'n sterk argument. Het argument van gezondheid en de relatie (het is niet een oorzaak) tot diabetes, hart en vaat ziektes en kanker vond ik een openbaring. In mijn familie was helaas ook diagnose kanker gesteld, dus wellicht sprak het mij nog wat meer aan de gemiddelde persoon. Mijn vrouw was het met me eens en we zijn nu 6 maanden veganist.
Wat betreft eten en voedingsstoffen, je haalt het allemaal niet uit normale groente als sla, witlof sperziebonen en bloemkool. Ik stop overal bonen, linzen, kikkererwten en andere "zware" peulvruchten en noten in anders kom je niet aan je eiwitten. Wat betreft vet, vooral noten, zaden en avocado. Dat gaat allemaal in ontbijt en avondeten. Verder voeg ik ook vaak best veel suiker toe aan mijn havermout met sojamelk bij het ontbijt. Ik sport veel, dus heb ik ook veel koolhydraten nodig, snelle en trage. Ik probeer zo min mogelijk verwerkt spul te eten, zoals veganistische hamburgers en spul van de vegetarische slager maar dat is moeilijk, want een "bite" in mijn eten vind ik toch wel belangrijk. Verder ben ik veel meer fruit gaan eten. Wat betreft tekorten aan vitaminen e.d. ik pak altijd al een multivitamine dat doe ik nu al 2 jaar en heb ik niet veranderd. Daarnaast zit de befaamde B12 in de allerlei producten als havermelk/sojamelk/etc.
Ik heb naast mijn dieet weinig veranderd het laatste half jaar. In aantal uren sporten loop ik gelijk aan 2019 en iets voor op 2018, verder is alles (vrouw,kinderen,werk,woning) niet veranderd in mijn leven. Dit is wat ik heb gemerkt:
Gewicht van 74kg naar 70kg. Ik wou al lang naar de 70kg en kwam daar maar niet, met de wijziging in mijn dieet ging dit vanzelf.
Rusthartslag van 53 gemiddeld naar 48 gemiddeld, ik zag dit vrij snel zakken, na 2 weken. Maar ik dacht dat het kwam door de training, maar het is nu al 6 maanden echt lager. Ik gebruik de meting van mijn Garmin 735xt die 24/7 draag al zeker 2 jaar.
Bij vrienden eten is niet zo leuk meer, zelfs de vegetarische vrienden vinden het moeilijk om veganistisch te koken, echt overal zit weipoeder of ei in
Uit eten gaan is ook niet makkelijk, mijn mijn vrouw wel, maar met een groep niet. Er zijn weinig restaurants met zowel goede veganistische opties als reguliere opties
Iedere keer als ik in het nieuws zie dat er iets (garalen, salami, mosselen) uit de schappen gehaald wordt, of er iets niet deugd in de vlees/vis verwerking industrie, ben ik blij dat ik daar niets mee te maken heb.
Onze kinderen krijgen wel producten met melk, ei en ook vlees. Dat zijn ze gewend en willen we niet ineens van ze afpakken omdat wij dit hebben bedacht. En ze moeten ook gewoon bij vriendjes kunnen lunchen. Ze krijgen bij ons thuis in ieder geval minder dierlijke producten, eerst ging er wel eens een bifi in de broodtrommel, dat doen we niet meer. Het voedingscentrum heeft salami ook bestempeld als "week keuze" dus dat wordt echt wel afgeraden.
Wat betreft inspiratie voor eten, er zijn veel goede bloggers/vloggers/instagrammers. Wij hebben in het begin veel gehad aan
pickuplimes op youtube, die heeft echt goede tips en lekkere gerechten, verder bezoeken we bosh.tv regelmatig (zeker voor de carrot cake). Enige product wat in mijn ogen niet te vervangen is, is kaas. Ik heb nu alle vegan varianten een keer gekocht, maar dat is allemaal niks, alleen "violife slices" komen in een beetje in de buurt van jonge plakjes kaas, als je er dan voldoende mosterd op smeert, is het wel oke op je brood. Maar je moet het niet proberen te smelten.
En er is nog voldoende junkfood dat je kan eten dat toch veganistisch is: oreo, croky chips, beyond meat burger/worsten, kips heeft goede "pate" en "smeerworst". Ook pizza ketens hebben voortaan veganistische opties, dat is niet perse heel gezond maar soms wel fijn om te bestellen, alleen de nepkaas op die dingen staat je na een halve pizza al wel tegen. Een fatsoenlijke pizza zonder kaas is trouwen vaak ook lekker en iedere fatsoenlijk pizzeria kan die voor je maken. Ook de mac donalds in Duitsland heeft een vegan hamburger in het assortiment. Wat ik wil zeggen is dat het steeds makkelijker wordt om veganistisch te eten, en dat bespaart 100% zeker dierenleed, water, ontbossing, co2 en andere vervuiling, of het op die manier gezond is weet ik niet.
Overigens is het vervangen van normale producten voor veganistische versies in je normale maaltijden niet zo verstandig, Je gaat vergelijk en het wordt nooit dat wat je gewend bent. Je moet opzoek gaan naar nieuwe gerechten. Gelukkig zag mijn vrouw het als uitdaging, en zij maakt in de meeste gevallen voor het avondeten.
Oh en wat betreft sport prestaties, want dat is toch het hoofdonderwerp van dit hele forum, dat is niet significant beter geworden en zeker niet slechter. Ik voel me ook niet fitter/sterker/gezonder/beter dan voor de verandering van dieet. In eerste instantie ging ik dit proberen tot de marathon van Rotterdam. Nu is die uitgesteld tot oktober, maar ook na die tijd ga ik niet meer terug naar mijn oude dieet. Belangrijkste argument voor mijn is nog steeds de relatie tot vervelende ziektes. En ik zeg heel bewust "relatie", ik ben overtuigd dat er een verband is. Het is niet perse de oorzaak, want het is allemaal erg complex.
*Kleine toevoeging: Ik was een echte vleeseter, op iedere boterham zat vleeswaren of kaas met roomboter, 's ochtends volle yoghurt met muesli en regelmatig een gebakken ei (met kaas en spek). Bij het avondeten ook bijna altijd een stuk vlees. Daarnaast was ik ook enorm bbq fan, met 2 webers en een vuurkuil in de tuin met met een spit van ca. 150cm waar we zeker 2 keer per jaar een heel speenvarken of lam aan garen. De meeste mensen hadden mij niet bestempeld als potentiële veganist of vegetariër, inclusief ik zelf.