Invloed Corona op geplande wedstrijden en trainingen (Pagina 21 van 41)

Challenge Almere dus ook volledig afgelast.

De nieuwe datum (4-10) van Ironman 70.3 Duisburg gaat toch niet door .
Oorspronkelijk zou deze in augustus zijn , maar is nu verschoven naar volgend jaar .

Mja de versoepelingen komen vanuit de overheid maar het zijn de gemeenten en steden zelf die het niet zo zien zitten dat er iets op hun grondgebied georganiseerd word. Er zijn nu in Belgie al wedstrijden geweest maar zonder publiek, speaker of uitslag dus tja.... Waar is de fun dan nog uiteindelijk?

Ja, ik snap wel waar het vandaan komt en ik vraag me ook af of het wel leuk is. Er is sowieso eerder al een boel geannuleerd toen er niks mocht tot 1 september, die gaan nu niet alsnog iets doen natuurlijk.
Dus begrijpen, ja, maar het voelt raar tegenstrijdig.

Louise

Voor mij ligt dat proces inmiddels al vier maanden achter me. Ik heb de start van de lockdown/crisis als enorme dreun ervaren (voornamelijk voor wat betreft mijn werk, maar zeker ook voor alle annuleringen van het sporten en andere leuke dingen) maar wel binnen 2 weken voor wat betreft het sporten de knop omgezet. Ik ben sindsdien lekker bezig, onderhoud alles, werk aan zwakke punten, zonder wedstrijdspecifiek te trainen, en beleef daar veel plezier aan in deze verder moeilijke en karige tijd. Gewoon omdat sporten leuk is, ook zonder wedstrijddoel.

Ik mis het wel, de focus en de lol van de wedstrijden, maarja, ik mis wel meer, het is gewoon een k*t-tijd. Mocht er eind september toch nog wat doorgaan (ik heb nog 2 niet-geannuleerde triathlons dan), dan schakel  ik daar makkelijk naar om. Dat zal dan echt niet m'n beste prestatie ooit worden, maar daar kan ik me niet druk om maken.

Ik zou zeggen: gun jezelf even de tijd voor het verwerken van de klap, en kijk daarna verder. Het kan een wijze les zijn in meer sporten in/voor het hier-en-nu in plaats van ver weg liggende prestaties. Soort mentale training dus. Maar je mag echt wel eerst verschrikkelijk balen!

Louise

Mijn focus is er gelukkig nog steeds, ik sport omdat ik het leuk vind. Niet omdat er een wedstrijd in het verschiet ligt. Vandaar dat mijn focus niet veranderd is. Maar zo zit ik in elkaar!

De eerste week na het aflasten van Kalmar had ik echt even een dip en weinig zin.. Maar daarna was het weer zo lekker dat ik de knop redelijk snel weer om had gezet en eigenlijk alles weer had opgepakt.

Ik merk nu wel met die ellendige weersomstandigheden dat het wel bijzonder moeilijk is om te motiveren. Weer een complete dag regen, dan ga ik echt niet voor mijn plezier op de fiets zitten. Misschien maar even een looprondje ergens vandaag, maar meer ook niet.

Stiekem hoop ik nog op de marathon van Rotterdam, maar ik geef het weinig kans.

Ik had aan het begin van de corona crisis eigenlijk al zoiets als "ok, dit word dus een tussenjaartje". Ik geloofde er in het begin al niet meer in dat er nog veel door zou gaan ondanks het optimisme van sommige mensen.
Ik heb niet van de grote spannende evenementen als de meesten van jullie maar ook voor mij zijn er paar leuke dingen niet door gegaan, de kersen op de taart zeg maar.

De teleurstelling is dan misschien minder groot omdat het niet zo super belangrijk was, aan de andere kant waren het maar een paar dingetjes, en die heb ik dus ook al niet. Hoe blijf je dan gemotiveerd? Tja, zoals ik al jaren probeer gemotiveerd te blijven, stug doorgaan, genieten van wat er wel kan en hopen dat het ooit beter word.

Als focus je manier is om bezig te blijven, verleg je focus. Houd je vorm zo veel mogelijk op peil voor het moment dat er wel weer dingen kunnen. En zie deze periode als een grote mentale weerbaarheidstraining. Ik zeg niet dat het makkelijk is of dat ik er zelf zo goed in ben, maar zo probeer ik het een beetje te doen.

Ik heb nog wel dingen in het verschiet. Zolang ik geen email krijg met afgelasting, doe ik net alsof het 100% zeker doorgaat en train ik naast voor mijn plezier ook wat meer gericht voor mijn doelen.

Als ik die niet zou hebben zou ik gaan focussen op techniek of heel gericht ophalen van de zwakste sport.

Zo zit ik er in m.b.t. FD Barcelona. Mocht het worden afgelast - wat ik verwacht - dan wordt het doel om de conditie op peil te houden en het zwemmen naar een hoger niveau te tillen. Dat laatste ben ik al voorzichtig mee begonnen met privé lessen borstcrawl. Overigens best bizar, na twee lessen van een uurtje al 10 seconden per 100 meter sneller. Maar ja, ik was dan ook bepaald niet snel dus het kan dan al snel beter!

Ik had de ambitie en lang nog de stille hoop om in almere de hele triathlon te gaan racen. Nu die is afgelast ben ik op zoek naar een alternatief zodat ik toch dit 'traject' met een leuk evenement kan afsluiten. Nu heb ik twee opties denk ik; de Ironlakes op 19 september of de ironman Cascais in november. Het zou mij 2e hele zijn met een PR almere van 13:42:xx

Nu ben ik wel benieuwd wat jullie gedachten zijn en voor welke wedstrijden jullie zouden kiezen? Of nog een andere wedstrijd?
Onderstaand mijn gedachten:

Ironlake
- 2100hm waardoor ik mijn nieuwe TT niet optimaal kan gebruiken. Het blijft wennen met de lighouding en ik denk dat ik niet het niet goed kan volhouden met het klimmen en dalen.
- Is wel in dezelfde periode als almere geweest zou zijn (trainings technisch handig)
- praktisch makkelijker omdat het minder ver weg is
- minder duur
- wellicht minder sfeer omdat het een kleinere wedstrijd is

Ironman Cascais
- fietsparcours kan ik niet vinden, maar verwacht ook daar heel wat hm?
- het kan ook in november nog warm zijn
- het lijkt mij een gaaf loopparcours door het stadje
- een enorm evenement met veel sfeer
- helaas wel praktisch wat meer geregel doordat het in het buitenland is
- daarnaast ook erg duur, met een zeer ongunstig beleid als ook deze wedstrijd wordt geannuleerd