Collegiaal coachen?

Een personal coach is zeer zeker een investering .
Vorig jaar ben ik op personal coaching overgestapt .
Allereerst om uit mijn Corona dip te komen .
En omdat ik een watt meter voor op de fiets had aangeschaft , en ik wilde leren
er mee te trainen .
Het was zeg maar gedacht als overbrugging voor 2020 .
Ondertussen heb ik nog steeds een personal coach , heb een hele andere manier
van begeleiding leren kennen , die me zeer goed bevalt .
Ik ben ook 53 , en heb me zeer zeker ontwikkeld de afgelopen tijd .
Ben sterker geworden in het fietsen , en het hardlopen gaat me veel makkelijker af .
Ik vind het prettig net als Linda iemand te hebben die mee kijkt op de lange termijn .
Iemand die me verteld wat ik moet doen , en in de gaten hou dat ik niet te veel doen .
En dat zou gebeuren denk ik als ik zelf mijn schema,s zou maken .

Maar het is inderdaad een hoop geld op jaar basis .

Ik vind het wel een leuk idee, die zeker geld kan besparen. Maar ik zie ook wel enkele nadelen.

In hoeverre is een buddy capabel genoeg om jouw schema te beoordelen, bij te sturen etc? Is hij daarvoor opgeleid bijvoorbeeld?

Daarnaast verwacht een buddy iets terug. In hoeverre ben jij in staat de dienst terug te bewijzen? Als je dat had gekund had je geen buddy nodig gehad toch? Dan kon je je eigen schema wel helemaal doen.

Heel leuk en sympathiek idee.

Ik ontbeer zelf helaas de kennis en de tijd. Dit jaar hoopte ik ook ergens mn eerste LD in te plannen en daar gestructureerd naartoe te trainen met eventueel een coach. Mocht iemand tips hebben voor coaches in de buurt van Breda dan hoor ik het graag.

Voor trainingsbegeleiding is of iemand in de buurt zit toch niet zo belangrijk? Voor mij niet in elk geval. Ging al grotendeels online en het laatste jaar nog meer. Ik zou een boel andere dingen belangrijker vinden dan dat. Die enkele keer 'live' reis ik dan wel.

En wat arnosmits vraag betreft: mij lijkt inderdaad ook dat het om twee verschillende dingen gaat, waar je enerzijds specialistische kennis voor nodig hebt en daar hangt een prijskaartje aan, en anderzijds iets meer buddy-achtigs, waar dat niet voor hoeft te gelden. Misschien moet je dat toch losknippen van elkaar. Er zijn ook wel trainingsbegeleiders die bijvoorbeeld alleen de lange lijn voor je helpen uitstippelen en geen meer doorlopende begeleiding doen, en dat is dan ook minder duur. En van de buddy-kant ben ik benieuwd hoe het gaat werken.

En nog even m'n stokpaardje berijden:

+1. Ik ben m'n 53e levensjaar begonnen met een PR op de 15 km (op mijn verjaardag gelopen 2 jaar terug). Voor mogelijke progressie is niet kalenderleeftijd bepalend, maar meer je trainingsleeftijd, vooral: de mate waarin je optimaal hebt getraind toen je jonger was. Er zijn er zat die bv. na hun pensioen nog grote progressie weten te boeken omdat ze dan meer tijd hebben om te trainen.

Louise

Ik zou er trots op wezen hoor, liever dat dan zo'n uitgezakte vijftiger die zich van de bank naar de koelkast sleept en weer terug?
Zolang je er plezier aan beleeft, lekker blijven doen.
En ja, ook competatief, je kunt toch in je eigen AG nog strijden voor het podium als je dat ambieert. Why not?!

Ik denk dat alleen ieder voor zichzelf kan bepalen hoeveel progressie hun waard is. Of beter nog hoeveel geld je wilt uitgeven aan het maken van progressie. En daarmee hangt inderdaad ook samen de mate waarin je jezelf competitief vindt (en ten opzichte van wie).

En voor de ene is een trainer van €90 per maand goed te betalen en voor een ander is dat onbetaalbaar, dus ook dat moet ieder in zijn/haar eigen perspectief plaatsen.

Masters vind ik ook wel goed klinken. Mamil word ik nooit, 55+-vrouwen op race- of triathlonfiets zijn zo zeldzaam dat daar geen woord voor is. Ik word verondersteld op een e-bike te rijden

Maar nog één neuzeldingetje dan: het is toch niet een boel geld uitgeven en wel progressie boeken of geen geld uitgeven en geen progressie boeken? Dan geef je trainers te veel eer. Trainen is sowieso 'trial and error', of je het door iemand uit laat dokteren of zelf bedenkt. Op basis van enkele jaren ervaring kun je zelf wel ongeveer bedenken wat je moet doen, toch? Dat is nou juist een voordeel van ouder worden: dat je kan bouwen op je ervaring. Een trainer kan daar niet een soort tovermiddel aan toevoegen.

Louise