En door dat gevoel ben ik na vorige seizoen (2019) bijna gestopt met sporten.
Trainen werd belangrijk met dat ene doel, niet het sporten zelf.
Lekker buiten zijn, lekker bezig zijn, genieten van het sporten zelf en achteraf een fijn gevoel.
Het ging alleen nog maar om de training, was die goed, bouw ik wat op, heb ik wel genoeg progressie, zit ik op schema.
Elke trainingsrit en trainingsloop alleen maar bezig met dat ene doel.
Wat ging sporten me tegenstaan.
Nu beweeg ik gewoon weer. Ga lekker fietsen, ook met schema's, maar het doel is lekker fietsen.
Voor lopen hetzelfde, hoofddoel is heel blijven. Langzaam uitbouwen tot langere loopjes afgewisseld met af en toe wat intervallen.
In ieder geval het plezier weer teruggevonden tijdens het sporten, of het nu sjokken is in d1 is of zonder doelstellingen rondrennen.
Of in plaats, voor mij vervelende, tacx trainingen, lekker buiten fietsen iedere weekend. 2 tot 4 uurtjes afhankelijk van de weersomstandigheden.
En dan zie ik wel hoe ik presteer tijdens de wedstrijden.