Artikel in Trouw: grove misstanden bij triathlon (Pagina 1 van 2)

Maar dit is toch iets wat iedereen eigenlijk toch wel wist? Topsport is niet leuk, maar keihard en ik ben blij dat ik er niets mee te maken heb.

mwah David, vind ik een beetje kort door de bocht.

Wanneer je op 16 jarige leeftijd in een soort sport internaat gaat wonen waar je niks anders doet dan trainen, eten slapen en schoolwerk dan plaats je mega veel vertrouwen in en ben je super afhankeliojk van je begeleiding.

Als daar dan fouten zijn/worden gemaakt om wat voor reden dan ook kun je niet zomaar zeggen: Topsport is hard, leer er mee leven of houd er mee op.

Topsport is hard, maar goede begeleiding zorgt er juist voor dat topsport ook mooi kan zijn. We leven niet in China of in de DDR van 1980..

Topsport is misschien hard, maar hier heeft toch gewoon de begeleiding gefaald?

"In het NTC worden sinds 2007 tien tot vijftien getalenteerde atleten vanaf zestien jaar verzameld door de bond. De meeste verlaten er hun ouderlijk huis voor om in Sittard bij het NTC te gaan wonen. Volgens de ex-sporters was in de begeleiding alles gericht op deelname aan de Olympische Spelen."

Dan kun je toch wel zeggen dat die aanpak niet echt succesvol is geweest. Topsport betekent ook dat je hard moet zijn richting de coaches als prestaties uitblijven (en wanneer dit soort verhalen naar buiten komen). Er is talent genoeg in Nederland. En er zijn bonden genoeg waarbij de aanpak veel succesvoller is. Vrouwen wielrennen, atletiek, zwemmen. En ook in andere sporten als BMX en roeien.
Ik hoop dat de triathlonbond hier van zal leren.

De grenzen worden op alle mogelijke manieren opgezocht en om vervolgens niet voor terug deinzen om er over heen te gaan.
Ik ben blij dat ik geen topsporter ben maar als fanatieke triathleet ga ik ook al over mijn eigen grenzen heen in mijn voorbereiding om daarna te beginnen met de taper
Volgens mij herkenbaar toch? Laat staan wat er gebeurt in de topsport.
Alleen doe ik het nu helemaal zelf natuurlijk.

Nou ik denk dat alle sportbonden inmiddels wel met geknepen billen zitten, want het is gewoon afwachten tot de volgende sport aan de beurt komt.. Als bij zo'n "onbelangrijke" kleine sport als triathlon dit al gebeurd, dan kan ik me niet voorstellen dat dit ook niet gebeurd bij de grotere sporten waar meer talent is en de competitie nog veel groter is voordat je kan slagen.

Dat het niet goed gaat/ging qua begeleiding op het NTC wil ik best geloven, maar de strekking hier dat het geen succes heeft opgeleverd ben ik het niet mee eens.

Triathlon is een hyper competitieve sport, het niveau op zowel zwemmen als fietsen en lopen ligt heel dicht bij de subtop in de individuele onderdelen aan. En alle vier de atleten die ons land een vierde plaats op de Olympische team relay en de dames uit dat team die WTS races hebben gewonnen hebben hun basisopleiding op het NTC gehad. 

Wat wel opvalt is dat ze zodra de dames volwassen waren ze direct een eigen traject ingeslagen zijn en Maya Kingma zelfs ver voor ze echt goed werd. Dus dat is denk ik ook wel een hint dat er dingen beter kunnen daar. Beiden worden overigens nog steeds door de NTB ondersteund...

Anderen zoals Sarissa de Vries en Danne Boterenbrood waren heel goed, maar hebben snel de topsport route verlaten. Sarissa is na een aantal jaar gelukkig weer teruggekomen aan de top op de lange afstand. Wederom de basis bij het NTC, maar pas echt doorgebroken toen ze haar eigen weg insloeg.

Ik denk, op basis van de wel aanwezige resultaten, maar ook op basis van de korte tijd dat de echt goede atleten maar bij het NTC blijven plus de reeks aan klachten dat er wel goed getraind wordt, maar te weinig begeleiding was voor de gezondheid van de atleten.  Waardoor er veel atleten in de problemen kwamen, die met wat extra begeleiding misschien ook wel de aansluiting met het WTS niveau hadden kunnen maken, of anders op een gezonde manier buiten de boot waren gevallen ipv nu met ernstige fysieke en psychische klachten.

Veel aannames van mij... maar daar is dit forum voor en geen wetenschappelijk artikel...

Het is voor bijna niemand met een klein beetje inside info vanuit Sittard een verrassing dit…

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/mai … llen-zijn/

Rachel trekt volgens mij ook al een aantal jaren haar eigen plan.
Je geeft het zelf ook al aan, in de dikgedrukte stukken. Schijnbaar hoe korter die talentvolle atleten daar zaten, hoe beter en langer ze gepresteerd hebben.
Het NTC is ook verantwoordelijk voor de totale begeleiding, niet alleen het trainen natuurlijk. Ik vind dat men zeker wel hard mag zijn in het oordeel, het is topsport. En ondanks dat het vooral een individuele sport is, is de uiteindelijke prestatie van de sporter ook een prestatie van het team erachter. En als keer op keer talentvolle sporters niet doorbreken, of pas nadat ze breken met het team, dan moet er toch iets verandert worden aan dat team. Ook dat is topsport.

https://3athlon.nl/wanbeleid-ntb-stijgt … -a-status/

Dat van die gekochte A-statussen had ik nog niet gezien, tjonge zeg, ook dat nog.

Ik vond dit wel een aardige column over het doorgeslagen streven naar succes, van Willem Visser: https://www.volkskrant.nl/sport/weer-ee … ~b7b649f9/ Hij trekt het wat breder dan alleen de triathlon, maar stelt wel goede vragen - vragen die ik afgelopen zomer vond ontbreken in al dat hosanna rond de vele gouden Olympische medailles.

Je begreep mijn reactie toch niet zo alsof ik zou denken dat dat wél goed is, hoop ik? Want dan heb je me verkeerd begrepen. Wat ik bedoelde is dat je een eetstoornis niet voorkomt of oplost met alleen maar kennis over (sport-)voeding. Een eetstoornis is ook iets anders dan een tijdlang serieus te weinig eten, hoe naar en onverantwoord dat ook is. Dat herstelt wel zodra je weer meer gaat eten. Een verwoest zelfbeeld en een totaal verstoorde relatie met eten, daar komen sommigen hun hele leven niet meer vanaf. Hoe goed ze ook weten wat wél genoeg en verantwoord eten is.

Louise