Nasleep Corona (Pagina 3 van 5)

Pff , lastig ervaring met COVID heb ik niet .
Ik zou denk ik idd met pull buoy zwemmen om duur op te kunnen bouwen .

Even een update hier.
4 weken geleden de sprint triathlon in Heerhugowaard meegedaan. Daar vanwege de duur en wedstrijd element toch harder gegaan dan gewenst. 2 dagen daarna heb ik daar ook behoorlijk last van gehad en kon ik niet veel meer dan rusten en slapen.
Zondag echter de 70.3 westfriesland meegedaan en daarbij uiteraard de hartslag een stuk lager. Nu buiten spierpijn totaal geen last van extra vermoeidheid. Ik ben hier heel blij mee, betekent dat ik dus geen hoge intensiteit aankan, maar wel lange duur. En laat dat laatste nou altijd al beter bij mij hebben gepast.

Zit nu met corona in isolatie thuis. Flinke keelpijn maar verder geen andere klachten of koorts.  Ik moet er wel voor waken denk ik om hierna het sporten weer rustig op te gaan pakken.
De Gelreman finishen wordt het doel mede doordat ik door mijn nieuwe baan sowieso minder kan sporten.

Ik zit in de -hopelijk- afrondende fase van een corona besmetting. Vandaag 5 dagen na de eerste symptomen, ik heb geen koorts meer en het hoesten is weer over, maar ik was vanmorgen buiten adem na het doen van de was.....
De ochtend voordat ik besmet bleek reed ik een kort fietsritje met opvallend goede Hs- en wattage-waarden (de gedachte drong zich op dat ik mijn powermeter weer eens moest kalibreren). Ik dacht weer op de weg terug te zijn na mijn longembolie van 6 weken geleden. Ik ben benieuwd hoe ik de training weer op kan gaan pakken. Héél voorzichtig....

Vandaag bij de sportarts geweest, test gedaan. Conditioneel sta ik er ongeveer hetzelfde voor als vorig jaar (dankzij het trainen voor de marathon voordat ik corona kreeg dus geen achteruitgang) dat is fijn.
Wel gebruik ik op hogere tempo's 20% van mn longcapaciteit niet (past bij post covid) en daarom voelt dat als benauwd.
Advies om tm sept alleen zone 1 te trainen (dus Leiderdorp op t gemakje) en pas weer korte interval te doen als ik niet meer hoef te herstellen van Z1.
De vermoeidheid komt vooral van hersengebruik, dus na werkdag niet sporten, dat wordt teveel (deed ik toch al niet).
Al met al dus niet zo slecht gelukkig!

Die laatste zin, ja dat is idd niet zo makkelijk!

Ik ben heel blij met dit bruikbare advies ja.
Hopelijk hebben anderen er evt wat aan.
Jij ook succes met jouw verdere herstel wilagro.

Ik ga er vanuit dat het vanzelf wel hersteld, maar ik heb het soms ook in rust plots benauwd en nu ga ik op zulke momenten wel even extra op mijn ademhaling letten.

Ik doe in Leiderdorp (hoop ik) de 1/3.

Die test heeft er trouwens wel ingehakt.
Gisteren om 14u was het echt klaar, maar ik moest nog werken tot 17.30u.
Helemaal overprikkeld, kapot moe kwam ik thuis. Daardoor kon ik ook niet in slaap vallen vannacht, te korte nacht...
Ben blij dat ik vandaag maar 6 uurtjes werk had, op tijd naar huis.
Ik wilde morgen sporten, maar beter dus van niet. Eerst weer rust in mn lijf terug brengen.

Ja het weekend heeft goed gedaan.
Had een hoop plannen,ook om te sporten. Uiteindelijk alleen maar 1x hardgelopen. Ook prima.

Ik heb de 1/3e trouwens omgezet naar de OD. Wel wat verder zwemmen, maar de rest is korter, lijkt me verstandiger. Bovendien doe ik er in Z1 anders een dag over...

Even mijn verhaal ook maar vertellen, wie weet heeft iemand er wat aan.

Begin maart 2022 positief getest op corona, niet heel veel klachten gehad maar wel sprake van 'ziek' zijn. Met twee dagen wat verhoging, geen last gehad van hoesten en hoofdpijn, wel enorm pijn in mijn benen hetgeen heel snel verdween toen ik magnesium ging slikken. Na de verplichte quarantaine periode weer rustig gaan wandelen hetgeen zeer vermoeiend was, terwijl mijn conditie voor covid zeer redelijk was.

Enfin, lang verhaal kort. Het trainen heelllll rustig opgepakt maar merkte net als sommige van jullie dat mijn HF heel anders was dan voorheen. Bij 130 watt fietsen was mijn hf soms boven de 135, normaal zou dat zo rond de 110 hebben gezeten. Via een gespecialiseerde fysio het advies gekregen mijn HF niet boven de 135 te laten komen (mijn omslag ligt ergens rond de 168) in de eerste weken tijdens de 'revalidatie'. Heb ik me redelijk aan gehouden maar toch af en toe laten verleiden om iets hoger in de HF te gaan zitten.
Moeizame periode van opbouwen conditie maar waar toch al snel een plafond aan zat. Ik merkte dat vooral mijn herstel HF heel vreemd was. Zodra ik stopte met een inspanning ging de hf van 120 naar 90 naar 130 naar 80 naar 100 enz enz. Ook merkte ik een toename van 'overslagen' van mijn hart. Dat had ik altijd al een beetje maar er was goed mee te dealen.

Ik vond alles bij elkaar dat het in augustus wel beetje genoeg was geweest (had in de tussenperiode wel getraind maar erg moeizaam en zonder veel progressie) en ben naar de huisarts gegaan. Omdat hij de overslagen waarnam ben ik direct doorverwezen naar cardio. Cardio heeft zo'n beetje alles gedaan: bloedonderzoek, bloeddruk, inspanningstest, ECG, 24 uurs holter en een echo van het hart. Alles perfect in orde. De cardio gaf aan dat mijn klachten vrijwel zeker een gevolg is van covid en dat de klachten naar alle waarschijnlijkheid zullen 'slijten'. En ik denk dat de cardio in mijn geval gelijk heeft. Ik merk de laatst periode toch een mooie verbetering van de conditie. Hart lijkt 'rustiger' te worden. Wel af en toe nog snel een iets benauwd gevoel bij inspanning maar het verbetert stukje bij beetje.

Ik vind dat mijn huisarts adequaat gehandeld heeft en dat de cardio zeer gedegen alles onderzocht heeft. Buiten de geruststelling dat mijn hart en algehele gezondheid goed zijn merk ik de afgelopen periode ook (eindelijk) dat het trainen steeds beter gaat.

Dat was mijn verhaal in het notendop. Mocht je iets meer willen zien, op mijn Strava is vrij duidelijk zichtbaar dat de conditie steeds beter wordt (https://www.strava.com/athletes/1858904). Niet alle activiteiten vlak na covid staan erop omdat dat zoals gezegd meestal wandelingetjes waren. Oh en ik moet je toestemming geven om mij te volgen maar dat komt wel goed :-)

Hallo Allemaal,
Ik lees al heel lang mee op diverse onderwerpen, maar voel mij geroepen om hier ook eens wat te schrijven.
In april 2021 heb ik Covid gehad. Binnen een uur geveld van goede vorm naar hevige "griep".
Ik heb dat trouwens vaak met ziek zijn, vlak ervoor in goede vorm zijn. Ik ben er nog steeds niet over uit of dat zo lijkt, ik ziek word omdat ik in vorm ben, of in vorm ben omdat ik al iets onder de leden heb.

Omdat het heel erg leek op griep heb ik dezelfde aanpak gedaan. 3 dagen koorts is 3 dagen extra rust (6 totaal niks doen dus) en daarna weer rustig joggen.
maar hartslag was veel te hoog. echt véél te hoog! Dus gestopt en 2 dagen later maar weer eens proberen. Zelfde verhaal.
En in rust was het prima daarna maar even opstaan naar de keuken lopen was het al 125. Trap op 135 en met wasmand 145. Bizar hoog.

Vanaf toen alleen maar gewandeld voor een paar weken. en daarna op de tacx. 3 kwartier met hf 115 en niet hoger. Heel langzaam trapte ik meer vermogen in de weken erna. Maar dan heb ik het over 130-160 watt. Niks dus.

Buiten fietsen heel rustig met hf 110. Het viel mij op dat het vooral ook heel erg fluctueerde. Even denken aan een race en hf schoot omhoog. Even schrikken van een auto die de weg op komt: HF 150!

En veel slapen, iedere dag onder de middag een half uurtje

Ook viel mij op dat de hartslag wel vaak te hoog is maar niet krachtig. Amper te voelen bij pols of hals.

Begin juni mijn vaccinatie. En meteen daarna ging alles beter. Gevoel en de waardes. Eind juni brak ik mijn vermogenrecords van Garmin en in Hoorn in september op de halve liep/reed ik alweer een 4:35.

De hele ironman van Kopenhagen kon ik doorschuiven naar 2022

Dat van de vaccinatie: amerikaans onderzoek had al voorspeld dat het zou helpen. Ook al ben je niet meer ziek, een vaccinatie zou de laatste restjes (kapot) virus in het lichaam opruimen. Of zoiets.

Samenvattend: wees geduldig, wees voorzichtig en dan komt het goed

was dat serieus? Of cynisch?

13 mei vorig jaar corona gekregen, een week hondsziek, zo ziek was ik nog nooit geweest en daarna nog een halve week uitzieken. Werk heel rustig opgebouwd met verpsreid over 2 weken, 2 uur werken per dag, halve dagen thuis, halve dagen kantoor naar hele dagen.
26 mei het trainen alweer opgepakt en 1 juni had ik mijn eerste loopinterval alweer. De tank was leeg en het duurde nog een paar weekjes tot ik op niveau was, maar ik was wel weer volop en met succes aan het trainen.

Dit jaar 23 juli tweede keer corona gekregen fully vaxxed, beetje grieperig maar dat was het wel. 3 a 4 dagen grieperig geweest, daarna vooral moe. Een week thuis gebleven, 2 dagen thuisgewerkt en weer naar kantoor, want ging redelijk.
5 juni heb ik mijn eerste hele ironman gedaan en zo fit ben ik nooit eerder geweest, daarna wel 1,5 maand amper getraind door twee blessures, waarvan 1 ironman/sport gerelateerd. Doch ben ik sinds 3 weken pas weer rustig aan aan het sporten (trainen kan ik het nog niet noemen), begonnen in zone 1 met zeeeer lage tempo's en sinds een weekje zone 2 met zeeer lage tempo's en korte trainingen.
Al die tijd heel moe en prikkelbaar, begin nu pas een beetje het gevoel te krijgen dat ik langzaamaan weer begin aan te sterken.
Hierbij heb ik het 'geluk' van een knieblessure, waardoor ik iig met hardlopen gedwongen werd tot rust.
Nu weet ik niet of ik vorig jaar gewoon snel herstelde doordat ik zo fit was of dat ik dit jaar meer last had door de andere variant, maar ik hoop dat het herstel doorzet.
Ik schrik vooral van al die verhalen die ik hier de afgelopen tijd gelezen heb en mijn trage herstel.

Zou samen met een vriendin de marathon van Berlijn lopen. Voor mij ging die al niet door vanwege mijn knieblessure, maar zij heeft tegelijkertijd corona gekregen en was wel al volop aan het trainen. Duurlopen van 21km zijn voor ons sowieso niet vreemd, maar verder dan 5km komt zij ook niet op het moment met extreem hoge hartslag en extreem laag tempo.