Dank jullie wel! Het plezier is zeker gelukt, Oud Gastel is een van mijn favoriete triathlons: precies de goede balans tussen de kneuterigheid van een echte dorpstriathlon (het lijkt alsof het hele dorp óf meedoet óf vrijwilliger is, of allebei, en anders staan ze te supporteren) en een goede organisatie. Net een tikkie ingewikkeld met twee wisselzones, dus we waren er al anderhalf uur van te voren. Toen bleek manlief z'n helm vergeten, maar gelukkig hadden ze leenhelmen - oef.
Het was een gekke dag qua weer, want het wisselde tussen kil, grijs & grauw met regen bij een graad of 17 en warm en zonnig en dus een beetje benauwd.
Het ging bij mij boven verwachting, ik had net weer zo'n sprongetje vooruit gemaakt qua herstel. Bij het zwemmen had ik eigenlijk meer last van m'n verkleumde handen, waardoor ik 'm vooral links niet goed raakte. Net voor de start was het zo'n kil en nat moment namelijk, dus stonden we - zonder wetsuit, watertemperatuur 22,5 - met z'n allen te kleumen. 30' gezwommen, ik heb geen idee of de afstand klopte. Als dat zo is, is het wel een beetje traag, maar geen drama.
Op de fiets reed ik misschien maar een Watt of 5 lager dan oorspronkelijk (pre-covid) beoogd, bij een normale hartslag. Snelheid daarbij was hoger dan ik had verwacht (31,4), ondanks niet eens heel gunstige wind. Harder ging niet, maar ik vond dit al lang best. Wel voelden m'n benen wat moeier dan normaal, en vermogen liep ook iets terug gaandeweg. Als ik m'n rug en nek vandaag voel was dat meer de trainingsachterstand dan de covid zelf: ik had moeite om de houding te houden. Dat moet ik sowieso voorzichtig opbouwen en ik heb al vaker gemerkt dat ik het ook gauw kwijtraak. Maar goed: dik tevreden, ik vind het een fijn parcours, door het westbrabantse platteland. Ik zag net dat ik in het (recreatieve) veld de 3e fietstijd overall heb gereden bij de vrouwen, haha. Nouja, de snelle vrouwen waren 's ochtends gestart.
Daarna heb ik nog één rondje gelopen zonder het te pushen, dus dat werd duurlooptempo. Dat ging eigenlijk ook best, alleen zit dan het slijm in m'n luchtwegen meer in de weg dan bij de andere sporten. Bovendien wilde ik mezelf niet uitputten, vandaar dat ik ben gestopt. Dat was verstandig, denk ik, want ik was 's avonds flink afgedraaid, 10 uur geslapen vannacht.
Vandaag dus spierpijn in m'n rug en verbrande schouders, want voor de start leek er echt geen aanleiding om die in te smeren. Maar al met al was ik (naar omstandigheden natuurlijk) supertevreden - ik ben nog nooit zo blij geweest met een DNF
Louise